Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen
(1707)–François Halma– AuteursrechtvrijDe lxvj Psalm. Stem. Ps. 118.Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot+JUicht Gode, zingt nu vreugdepsalmen,
Ter eere van zyn' grooten naam;
Al d'aarde klinke van de galmen
Ga naar margenoot+Van heil en lof, voor hem bequaam.
Elk zeg tot Godt; uw groote werken
Ga naar margenoot+Zyn vreesselyk: om uwe kracht
Zal 's vyandts schaar geveinst zich sterken
Voor u, en zwigten voor uw magt.
2 Al d'aarde buig' zich voor u neder,
Ga naar margenoot+En zinge psalmen van uw' lof,
't Gebergte zend' de toonen weder
Van 't psalmgezang aan 't starrenhof.
Ga naar margenoot+Komt aan, beschouwt des Heeren daaden,
| |
[pagina 215]
| |
Zyn werking is gansch vreesselyk
Aan 't menschdom. 't geen hy heeft beraaden
Volvoert hy in zyn Koningkryk.
3 Hy heeft de woeste zee verandert Ga naar margenoot+
In 't drooge; waarna zy den stroom
Zyn doorgetogen, met Godts standert,
Daarwe ons verblydden aan den zoom.
Hy heerscht met magt in eeuwigheden, Ga naar margenoot+
Zyn oogen houden wacht rontom;
D'afvallige zy afgesneeden
Verhooginge in het Heidendom.
4 Looft onzen Godt, ô alle volken, Ga naar margenoot+
Laat uwe stemmen van den roem
Zyns naams opklinken aan de wolken,
Dat elk den Godt van Jakob noem',
Die onze zielen stelt in 't leven, Ga naar margenoot+
En niet geheugt dat onze voet
Zal wankelen; en ons daar neven
Verzadigt met zyn zalig goedt.
5 Want gy, ô Godt, quaamt ons beproeven, Ga naar margenoot+
| |
[pagina 216]
| |
Gy louterde ons gelyk het gout,
En zilver; datmen, uit de groeven,
Noch in zyn aderen beschouwt.
Ga naar margenoot+Gy hadt ons in het net gestooten;
En eenen vasten engen bandt
Om onze lendenen gesloten,
Ten blyk van uwe slaande handt.
Ruste.
Ga naar margenoot+6 Gy hadt den mensch op onze hoofden
Doen ryden: dat wy in het vier
En water quamen; daarwe in sloofden,
Beheerscht van 's vyandts krygsbanier.
Maar gy hebt ons uit zyne strikken
Gevoert, en komt in overvloedt
Door veel ververschinge ons verquikken;
Dies dankenwe u met offerbloedt.
Ga naar margenoot+7 'k Zal in uw huis en voorhof treeden,
Met offervee voor 't vier bereidt.
Geloften, die myn lippen deeden,
Ga naar margenoot+En die myn mondt heeft toegezeit,
| |
[pagina 217]
| |
In bangheit, zal ik u betaalen.
Brandtoffer van 't gemeste vee,
Vol merg, zal ik ten outer haalen, Ga naar margenoot+
En branden op uwe offersteê.
8 'k Zal u met rookwerk van veel rammen,
Met runderen, en bokkenbloet
Vereeren in uwe offervlammen.
Komt all, hoort, gy die 't gemoedt Ga naar margenoot+
Geschikt hebt om den Heer te vreezen,
'k Zal u vertellen hoe myn ziel
Door Godt geredt is en geneezen,
Toen zy in angstig lyden viel.
9 Ik riep tot hem met mynen monde; Ga naar margenoot+
En hy werdt door myn tong verhoogt.
Hadde ik in 't harte op quaat en zonde, Ga naar margenoot+
En ongerechtigheit geoogt,
De Heer had my niet willen hooren.
Maar zeker, Godt heeft my gehoort:
En ook het heil, voor my beschoren, Ga naar margenoot+
Geschonken, naar zyn eeuwig woordt.
| |
[pagina 218]
| |
10 Hy heeft gelet op myn gebeden,
En myne smeekinge opgemerkt.
Ga naar margenoot+Gelooft zy Godt, die, naar zyn reden
En woordt, myn heil heeft uitgewerkt.
Die myn gebedt niet af komt wenden,
Noch zyne goedertierenheit
Van my: maar redtme uit alle elenden
Gelyk hy my heeft toegezeit.
|
|