Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De lvij Psalm.⁺

⁺Zyt my, ô Godt, genadig, want in noodt
Betrout myn ziel op u, zelf in den doodt,
Terwyl ik my stelle onder uwe vleuglen,
⁺Totdat het quaadt, 't geen dagelyksch vergroot,
Voorby zal zyn; dat gy ook wilt beteuglen.
2 'k Zal roepen tot den Allerhoogsten Godt,
Tot Godt, die eens voleinden zal myn lot.
Van 's hemels boog zal

+ Psalm 57.

+ 1 Een gouden Kleynoot Davids, voor den Oppersang-meester, Altascheth, als hy voor Sauls aengesichte vloodt, in de speloncke.

+ 2 Zyt my genadigh, O Godt, zijt my genadigh; want mijne ziele betrouwt op u, ende ik neme mijn toevlugt onder de schaduwe uwer vleugelen, tot dat de verdervingen sullen voorby zijn gegaen.

[p. 189]

hy my hulpe zenden,
Tot myn behoudt, en schenden 's vyandts rot. ⁺
Godt zal zyn gunste en waarheit naar my wenden. ⁺
3 Myn ziel is in het midden van 't gewelt
Der leeuwen; zy legt onder hen gevelt
Dien yder kent voor felle stookebranden;
Wier tanden men als spiesse en pylen telt; ⁺
Hun tong is als een slagzwaardt in hun handen.

Ruste.

4 Verhef, ô Godt, u boven 's hemels trans.
Het aardryk zy vol van uwe eere en glans. ⁺
Zy hebben loos een net voor my gehangen.
Myn ziele was gebukt door 's vyandts kans; ⁺
Zy poogden my in eenen kuil te vangen:
5 Maar in den kuil, voor my gegraven, zyn
Zy zelfs gestort, met groote

+ 3 Ick sal roepen tot Godt, dan Allerhoogsten, tot Godt, die het aen my voleynden sal.

+ 4 Hy sal van den hemel senden, ende my verlossen, te schanden makende den genen die my soeckt op te slocken, Sela ! Godt sal sijne goedertierenheydt ende sijne waerheyt senden.

+ 5 Mijne ziele is in het midden der leeuwen, ick ligge [onder] stokebranden, menschen kinderen, welker tanden spiessen ende pijlen zijn, ende hare tonge een scherp sweert.

+ 6 Verheft u boven de hemelen, O Godt: uwe eere zy over de gantsche aerde.

+ 7 Sy hebben een net bereyt voor mijne gangen, mijne ziele was neder gebuckt: sy hebben eenen kuyl voor myn aengesicht gegraven, sy zyn der midden in gevallen, Sela !

[p. 190]

schande en pyn.
⁺Dies is myn hart, ô Godt, bereidt te zingen.
Dat uwe liefde en gunst my dan beschyn',
Zoo zal myn zang door lucht en wolken dringen.
⁺6 Waak op, myne eer, waak op gy harpe en luit,
Vermengt u met de keelen en de fluit;
'k Zal opstaan als het daglicht aan zal breeken.
⁺Uw' lof, ô Heer, zal door my zyn geuit,
En 'k zal van dien by vreemde volken spreeken.
⁺7 'k Zal met gezang u loven, magtig Heer.
Want uwe gunst, uw waarheit en uwe eer
Zyn groot in kracht, ja ryzen tot de wolken.
⁺Verhef, ô Godt, uw hoogheit meer en meer:
Uw eere blink' rontom by alle volken.

+ 8 Mijn herte is bereyt, O Godt, mijn herte is bereyt; ick sal singen, ende psalmsingen.

+ 9 Waeckt op mijne eere, waekt op, gy luyte ende harpe: ik sal in den dageraet opwaken.

+ 10 Ick sal u loven onder de volcken, O Heere: ick sal u psalmsingen onder de natien.

+ 11 Want uwe goedertierenheyt is groot tot aen de hemelen, ende uwe waerheyt tot aen de bovenste wolcken.

+ 12 Verheft u boven de hemelen, O Godt: uwe eere zy over de gansche aerde.