Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

Psalm xxx.⁺

⁺'k ZAl uwen naam verhoogen, Heer,
En juichen vrolyk t'uwer eer.
⁺Want gy hebt myne ziel geredt,
En opgetrokken uit het net.
Myn vyandt kon zich niet verblyden,
Want gy holpt my in al myn lyden.
⁺2 O Heer, myn Godt, ik riep u aan,

+ Psalm 30.

+ 1 Een Psalm, een Liedt der inwyinge van Davids huys.

+ 2 Ick sal u verhoogen, HEERE, want gy hebt my opgetrocken, ende mijne vyanden over my niet verblydt.

+ 3 HEERE, mijn Godt; ick hebbe tot u geroepen, ende gy hebt my genesen.

[p. 87]

Met dootsbenaautheit aangedaan,
En werd geneezen door uw magt.
Gy hebt my uit het graf gebragt, ⁺
En my behouden by het leven,
Dat ik niet voor den kuyl zou sneeven.
3 Zingt, zingt den Heer, gy die hier smaakt ⁺
Zyn gunste, en voor wier heil hy waakt.
Gedenkt met lof zyn heiligheit.
Want maar een oogenblik bereidt
Hy zynen toorn; daar hy een leven ⁺
Van gunst zal aan zyn erfdeel geeven.
4 Want zyn goedtgunstigheit beklyft
Aan 't volk dat hem gehoorzaam blyft,
Door alle tydt en eeuwen heen.
Des avondts hoort men droef geween,
Maar 's morgens juicht men met gezangen,
Om 't heil, van zyne gunste ontfangen.

Ruste.

5 Ik zeide in mynen voorspoedt wel; ⁺
'k Zal nimmer wanklen door gequel,

+ 4 HEERE, gy hebt mijne ziele uyt het graf opgevoert; gy hebt my by het leven behouden, dat ick in den kuyl niet ben nedergedaelt.

+ 5 Psalmsinget den HEERE, gy sijne gunstgenooten, ende segget lof ter gedachtenisse sijner heyligheyt.

+ 6 Want een oogenblick is 'er in sijnen toorn, [maer] een leven in sijne goetgunstigheyt: des avonts vernacht het geween; maer des morgens is 'er gejuych.

+ 7 Ick seyde wel in mijnen voorspoet, Ick en sal niet wanckelen in eeuwigheyt.

[p. 88]

Want gy hadt mynen berg heel vast
⁺Gezet, bevrydt voor overlast.
Ik mogt, door uw goedtgunstigheden,
En hoede, 't vredespadt betreeden.
6 Maar toenge uw vriendlyk aangezicht
Verbergde, miste ik alle licht.
⁺Ik werd verschrikt; 'k riep tot u, Heer,
En smeekte uw aanschyn, als weleer;
⁺Wat winst is in myn bloedt te vinden,
Wanneer de doodt my zal verslinden?
7 Wordt uwe roem vermeldt van 't stof?
Verkondigt het uw' waarheits lof?
⁺Hoor, Heer, en wees my tot een hulp,
Opdat my 't quaadt niet overstulp'.
⁺Gy hebt myn klagte en leet verandert
In eene reie en zegestandert.
8 Gy hebt myn' zak ontbonden, Heer,
En my omgordt met vreugde en eer.
⁺Opdat myne eere u loove en zing',
En nimmer zwyge in 's tempels kring.

+ 8 [Want,] HEERE, gy hadt mijnen bergh door uwe goetgunstigheyt vast geset: [maer doe] gy uw' aengesicht verbergdet, wierd' ick verschrickt.

+ 9 Tot u, HEERE, riep ick; ende ick smeeckte tot den HEERE.

+ 10 Wat gewin is 'er in mijn bloet? in mijn nederdalen tot de groeve? sal u het stof loven? sal het uwe waerheyt verkondigen?

+ 11 Hoort, HEERE, ende zijt my genadigh; HEERE, weest my een helper.

+ 12 Gy hebt my mijne weeklage verandert in eene reije; gy hebt mijnen sak ontbonden, ende my met blijdtschap omgordet.

+ 13 Op dat [mijne] eere u psalmsinge, ende niet en swijge: HEERE, mijn Godt, in eeuwigheyt sal ick u loven.

[p. 89]

O Heer, myn Godt, ik zal u pryzen,
En eeuwiglyk u eer bewyzen.