Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De xxviij Psalm.⁺

⁺TOt u roepe ik, ô Heer, myn sterkte,
Myn rotze: och dat uwe oore merkte
Op myne stem ! Zult gy u toonen
Als doof ? zoo worde ik als die woonen
In 't stof; en die, door uwe straf,
Hier daalen in den kuyl en 't graf.
⁺2 Hoor, Heer, de stemme myner smeeking,
Als ik tot u, met hartverbreeking,
Nu roepe en heffe myne handen

+ Psalm 28.

+ 1 [Een Psalm] Davids. Tot u roepe ick, HEERE; mijn rotzsteen, houdt u niet als doof van my af: op dat ik niet, [soo] gy u van my stille houdt, vergeleken en worde met de gene die in den kuyl nederdalen.

+ 2 Hoor de stemme mijner smeeckingen, als ick tot u roepe; als ick mijne handen opheffe na de Aenspraeckplaetse uwer heyligheyt.

[p. 83]

Naar d'Aanspraakplaats, by 't offerbranden,
De plaats van uwe heiligheit,
Daar gy uw gunst hebt toegezeit.
3 Trek my niet wech met d'onrechtwerkers, ⁺
In schyn vreêlievend, maar versterkers
Van 't quaade, in 't snoode hart versteeken;
Koom hunnen boozen handel breeken. ⁺
Geef hen naar hunner handen werk,
Vergeldt hen, want zy woeden sterk.
4 Omdat zy met hun hart niet letten
Op 's Heeren daden, noch zich zetten ⁺
Om zyne werken aan te schouwen,
Zal hyze breeken, en niet bouwen.
Zy derven eeuwig 't zalig goedt,
Door zyne straffe en gramschaps gloedt. ⁺
5 Gelooft zy Godt, die myn gebeden
Gehoort heeft met goedtgunstigheden. ⁺
Myn schilt en sterkte is by den Heere.
'k Vertroude op hem, en, tot zyne eere,
Ben ik geredt: dies springt myn hart

+ 3 En trekt my niet weg met de godloose, ende met de werkers der ongerechtigheyt, die van vrede spreken met hare naesten; maer quaet is in haer herte.

+ 4 Geeft hen na haer doen, ende na de boosheyt harer handelingen; geeft hen na harer handen werck; doet hare vergeldinge tot haer wederkeeren.

+ 5 Om datse niet en letten op de daden des HEEREN, noch op het werk sijner handen; soo sal hyse afbreken, ende en salse niet bouwen.

+ 6 Gelooft zy de HEERE; want hy heeft de stemme mijner smeekingen gehoort.

+ De HEERE is mijne sterckte, ende mijn schilt, op hem heeft mijn herte vertrouwt, ende ik ben geholpen; dies springt mijn herte van vreughde, ende ick sal hem met mijn gesang loven.

[p. 84]

Van blydschap op, ontheft van smart.
⁺6 Ik zal hem met gezangen looven.
Godt is hun sterkte en kracht van boven.
Hy is de sterkheit van 't bevryden
Van zyn Gezalfden, door zyn lyden.
⁺Verlos uw volk, geef zegen, weidt
Uwe erve, en draagze in eeuwigheit.

+ 8 De HEERE is haer lieder sterkte, ende hy is de sterkheyt der verlossingen sijns Gesalfden.

+ 9 Verlost u volck, ende zegent u erve; ende weydtse, ende verheftse tot in der eeuwigheyt.