Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

Psalm xvj.⁺

BEwaarme, ô Godt, want ik betrouwe op u, ⁺
(O myne ziel !) gy hebt zelf tot den Heere
Gezegt: Gy zyt de Heer, de Godt die nu ⁺
En eeuwig my behoedt, tot

+ Psalm 16.

+ 1 Een gouden kleynoot Davids. Bewaart my, O Godt, want ick betrouwe op u.

+ 2 [O mijne ziele !] gy hebt tot den HEE-RE geseyt, Gy zijt de Heere; mijne goetheyt [in raeckt] niet tot u.

[p. 38]

uwer eere.
Mijn goedheit kan niet tot uw hoogheit raaken,
Maar zal tot heil den heiligen genaaken:
⁺2 Den heerlyken op aarde, daar mijn lust
Geheel in is; als die uw woord bewaaren.
Wier offergave op vreemde altaren rust,
⁺Zult gy in toorn de smerten van verzwaaren.
Hun offerdrank van bloed zal ik niet plengen,
Noch hunnen naam op myne lippen brengen.
3 De Heer is steeds 't deel van mijn erve, en 't goed
⁺Mijns bekers: gy behoudt myn lot genadig.
De snoeren zyn my, tot myn zielsbehoedt,
⁺ Gevallen in de plaatzen die gestadig
Zyn lieffelyk.
Ja 't erf door my verkregen
Is schoon en door geen erfdeel op te weegen.

Ruste.

⁺4 Ik zal den Heer, die my gaf trouwen raad,
Steeds loven: 's nachts

+ 3 [Maer] tot de heyligen, die op der aerden zijn, ende de heerlijken, in dewelcke al mijn lust is.

+ 4 De smerten der gener, die eenen anderen [Godt] begiften sullen vermenighvuldigt worden: ick sal hare dranck-feren van bloet niet offeren, ende hare namen op mijne lippen niet nemen.

+ 5 De HEERE is het deel mijner erve, ende mijns bekers: gy onderhoudt mijn lot.

+ 6 De snoeren zijn my in lieflicke plaetsen gevallen; ja een schoone erffenisse is my geworden.

+ 7 Ick sal den HEERE loven, die my raet heeft ge-geven: Selfs by nachte onderwijsen my mijne nieren.

[p. 39]

zelfs leeren my mijn nieren.
Ik stelle altoos hem voor my, en verlaat
My op zyn woord, om mijnen gang te stieren. ⁺
Omdat hy aan mijn rechte hand wil wezen,
Geraak ik nooit aan 't wankelen, of vreezen.
5 Daarom is ook mijn harte zoo verblijdt, ⁺
Myn tonge juicht; myn vleesch zal zeker woonen:
Want gy verlaat myn ziel tot geener tijd, ⁺
Zelfs in de helle, om my met eer te kroonen.
Gy dult niet dat uw' heilge ziet verderving,
Of komt in 't graf ten vollen tot versterving.
6 Gy zult my ook ontdekken 's levens padt; ⁺
Verzadiging der vreugde is steeds, ô Heere,
By uw gezicht; uw rechte hand bevat
Veel lieflykheên; gy kroont met eeuwige eere
Uw' gunstgenoot, nu hy in 's hemels boogen
Verheerlykt zit, daar gy hem woud verhoogen.

⁺

+ 8 Ick stelle den HEERE geduerighlick voor my: om dat hy aen mijne rechterhant is, en sal ick niet wanckelen.

+ 9 Daerom is mijn herte verblijdt, ende mijne eere verheugt haer: ook sal mijn vleesch seker woonen.

+ 10. Want gy sult mijne ziele in de helle niet verlaten: gy sult niet toelaten dat uwe heylige de verdervinge sie.

+ 11 Gy sult my het padt des levens bekent maken: verzadiginge der vreugden is by uw' aengesichte; lieflikheden zijn in uwe rechter hant eeuwighlick.

+ Psalm 17.