Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

Psalm xiij. ⁺

HOe lange zult gy myner, Heer, ⁺
Vergeeten; dat men zonder eer
My smaadt?
Hoe lange zal ik derven ⁺
't Licht van uw aanschijn; om te sterven
Door 's vyands hand en moordgeweer?
2 Hoe lange zal ik in myn hart ⁺
Raadslagen neemen, steeds benart?
Hoe lange zal my droefheit treffen
By daag?
Hoe lange zich verheffen
Myn vyand, die my hoont en sart?
3 Aanschouw, verhoor my, Heer, mijn Godt: ⁺
Dat ik niet valle in schande en spot;
Verlicht myn ooge, om niet t'ontslaapen
Zoo dat de dood my wech komt raapen
Van d'aarde, en 't graf my zy ten lot.

+ Psalm 13.

+ 1 Een psalm Davids, voor den Oppersang-meester.

+ 2 Hoe lange, HEERE, sult gy mijner steedts vergeten? hoe lange sult gy uw' aengesicht voor my verbergen?

+ 3 Hoe lange sal ick raetslagen voornemen in mijne ziele? droeffenisse in mijn herte by dage? hoe lange sal mijn vyant over my verhooght zijn?

+ 4 Aenschout, verhoort my, HEERE, mijn Godt: verlicht mijne oogen, op dat ick [in] den doot niet en ontslape?

[p. 34]

⁺4 Opdat myn vyand, trots van moed
Niet zegge, als hy in gramschap woedt;
Ik mogt hem over in het stryden:
Noch myne haters zich verblyden,
Als ik zou wanklen, met den voet.
⁺5 Maar op uw goedertierenheit
Betrouwe ik, my steeds toegezeit:
Mijn hart zal in uw heil opspringen
Van vreugde: ik zal den Heere zingen,
Omdat hy my heeft hulp bereidt.

⁺Psalm xiv.

⁺DE dwaas zeit stout in 't hart: daar is geen Godt:
Zy hebben zich bedorven in hun wegen;
Daar zy met hart en monde gruwels pleegen,
Niemant doet goed; maar elk, vol schimp en spot,
Hoont Godts gebodt.
⁺2 De Heer heeft uit den hemel neêrgezien,
Op 's werelds staat, en alle menschen kindren;
Of iemant, als ver-

+ 5 Op dat niet mijn vyant en segge; Ick heb hem overmocht: mijne tegenpartijders sich verheugen, wanneer ick soude wanckelen.

+ 6 Maer ick vertrouwe op uwe goedertierenheyt: mijn herte sal sich verheugen in u heyl: ick sal den HEERE singen, om dat hy aen my wel gedaen heeft.

+ Psalm 14.

+ 1 [Een Psalm] Davids, voor den Oppersangh-meester. De dwaes seyt in sijn herte: Daer en is geen Godt: Sy verderven het, sy maken het grouwelick [met haer] werck, daer is niemant die goet doet.

+ 2 De HEERE heeft uyt den hemel neder gesien op de menschen kinderen, om te sien, of yemant verstandigh ware, die Godt sochte.

[p. 35]

standig, zou vermindren
Zyn misdryf en de goddeloosheit vliên,
Godt eere biên.
3 Al t'zamen zyn zy van het deugdenpadt ⁺
Geweken, en gansch stinkende verbastert:
Daar is 'er geen die Godt in 't hart niet lastert.
Te zamen zijn ze in boosheit uitgespat,
En vuil bekladt.
4 Hoe ! hebben dan de werckers van het quaad ⁺
En onrecht, geen verstant, die, fel gebeeten
Op 's Heeren volk, dat graag als brood opeeten?
Zy roepen Godt niet aan.
Hun hart versmaadt
Des Heeren raadt.
5 Aldaar zyn zy met schrik en angst vervaart; ⁺
Want Godt is by 't geslacht met zynen zegen
Dat onvermoeit betracht zyn wet en wegen,
En overal rechtvaardigheit bewaart,
Met trou gepaart.
6 Gy, die zoo trots, vermetel zyt, en stout, ⁺

+ 3 Sy zijn alle afgeweken, t'samen zijnse stinckende geworden, daer is niemant die goet doet; oock niet een.

+ 4 Hebben dan alle werckers der ongerechtigheyt geene kennisse, die mijn volck op-eten, als [of] sy broot aten? sy en roepen den HEERE niet aen.

+ 5 Aldaer zijn sy met vervaertheyt vervaert; want Godt is by het geslachte des rechtveerdigen.

+ 6 Gylieden beschaemt den raet des elendigen, om dat de HEERE sijn toevlucht is.

[p. 36]

Beschaamt den raad van hem die in elenden
Zit; omdat hy zich tot den Heer komt wenden
In zynen nood, hem voor zyn' toevlucht houdt,
En hem betrout.
⁺7 Och quam het heil van Israël eens voort
Uit Sion !
Als de Heer hen die gevangen
Zijn wederbrengt, zal Jacob met gezangen
Verblijdt zijn: en de vreugd in Isrels poort,
Nooit zyn gestoort.

+ 7 Och dat Israels verlossinge uyt Zion [quame?] Als de HEERE de gevangene sijns volcks sal doen wederkeeren, [dan] sal sich Jacob verheugen, Israel sal verblijdt zijn.