Rimen en teltsjes

De lêste freon

Wat bisto, libjen?
Tsjin 't lot te stribjen
Yn noed en yn hoopjende weane:
Lange riten fan rou,
En nochten, dy as dau
By de moarntiid yn wolk ferfleane.

En wat bisto, dea,
Foar waams skepter fan lead
De slaaf en de keningen trilje?
De lêste, bêste freon,
Dy ús oer is bleaun,
Om ús soargen yn 't grêf te stiljen.

[p. 79]

 

As 't alles is weiflêd,

 

Spriedsto ús noch in bêd,

 

lDêr w' as roazen op sliepe yn freden:

 

Alle hertwûnen helest ús,

 

En de eagen besegelst ús

 

Ferskriemd en ferwekke yn neden.

j.h.h.