Oorlogsverzen. Gevecht met het dier(ca. 1945)–Paul Haimon– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 14] [p. 14] Gedachtenis ‘De student en kornet Gerard Frank Smits uit Hulsberg werd ter dood veroordeeld wegens het bij hem aantreffen van wapens, die hij tegen de Duitschers gebruiken wilde. Het vonnis werd met de kogel voltrokken.’ Dagbladbericht 10 Mei 1944 Die zoo gevallen is zal meer voor ons gaan leven, dit dapper eenzaam sneven hoeft geen gelijkenis, gij ook zijt held bewezen: GERARD FRANK SMITS. Wie kwam 't Uw vader melden, hoe heeft 't uw broer gehoord: gij werd door hèn vermoord, die de wereld ‘Heil’ voorspelden wijl gij niet braakt uw woord, GERARD FRANK SMITS. Een korte slag, een kogel, 'n gehaat stuk Pruisisch lood, toen brak over ons Uw dood, maar 'n ziel steeg als een vogel boven dieverij en nood: GERARD FRANK SMITS. [pagina 15] [p. 15] Wat was ons hier gebleven? Wie maakt de harten vrij? Het werd weêr tiende Mei, dan stond uw dood beschreven en 'n wekroep werd gij, Gij: GERARD FRANK SMITS. Uw jonge moed, uw strijden, vergeten mag het nooit, en werd uw asch verstrooid, zij zal de aarde wijden, uw zaad heeft haar vermooid, GERARD FRANK SMITS. Nu krast een nieuwe makker uw naam in muur en kast, verbijt zijn kleinen last en roept de lauwen wakker, ùw naam als vlag ten mast: GERARD FRANK SMITS. Heeft iemand U verraden en loerde op Uw dood? Gij wordt toch heldengroot met witten roem beladen die 't land uw leven bood: GERARD FRANK SMITS. Prins Jezus in Wiens armen doodskou verglijdt en leed, Gij weet wat deze deed, Schenk Gij dus rijkst erbarmen aan hem, die hield zijn eed: GERARD FRANK SMITS. 10 Mei 1944 Vorige Volgende
Auteursrecht onbekend