Jonas de boetgezant

[p. 88]

J. van Vondel in Joannes den boetgezant.

JErusalem gelykt nu Ninive, eer gelegen
Zoo hoog in 't ooste en aen de starren opgestegen,
Een koninglyke stat voor haren ondergang,
Daer alle boosheit, recht en onrecht ging in zwang.
Elk volgde, wat zich 't brein wellustigh innebeeldde,
En gaf zyn zinlykheit den vryen toom in weelde,
Van sterke beenen naeu te dragen: zoo men kon
Voorheen bespieglen in den wyzen Salomon.
Haer boosheit steeg zoo hoog, dat ze, endtlyk overwightigh,
Te storten dreigde, indien Godts goetheit niet voorzichtigh
Uit mededogenheit bewogen met haer leet
Afvaerdighde by tyts in 't oost den Boetprofeet,
Die, uit den walvischbuik herboren, haer quam wekken.
Zy luistren naer zyn stem, en waken op, en trekken
In stê van feestgewaet nu haire kleeders aen.
De koning treet ze voor; en schichtigh opgestaen
Uit zynen elpen stoel, verscheurt de purpre kleeden,
Trekt grove zakken aen, en vast, en stort gebeden
En zet zich droef in asch, gebroken en gedwee.
Zoo vast de gansche stadt, ook 't hongrigh loeiend vee.
De Godtheit laet zich haest zyn dreigement berouwen.
Zoo worden duizenden boetvaerdigen behouwen.