Liedekens ende Refereynen Ghemaeckt by Haerlem Soetendal, van zijn Avontueren(1618)– Haerlem Soetendal– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 5] [p. 5] Refereyn van de uytvaerdt van Haerlem Soetendal. ALs men een duysendt vijfhonderdt Iaeren, En neghen en tneghentich heeft gheschreven, November twee en twintich ic moet u verclaren, Doen isser een Iacht uyt Tessel ghevaren, Met vier en dertich Eters int leven die veel onbevaren, en som onbedreven, Dus trocken wy uyt met blyden Gheeste, maer den eersten nacht quamen wy schier in sneven Van een Boeyer die quam met Tempeeste, Schier aen ons Boort dat was het eeste, Dien Schipper maeckte seer groot misbaren De vreese dwanck hem dat was het meeste, hy in eynde dat wy Duynkerckers waren, Schelms wilt ghy in mijn schip sijn, sprac hy met beswaren Maer sulcks en wast niet dat wy sochten Want wy lieden wilden hem seere sparen, Looft Godt die tleven daer van brochten. Nu God ons verloste uyt sulc een geweene En ons victorie wilde gheven Zo sijn wy tsamen ghetrocken ter beene maer ons admiraelschap dat was heel cleene Tghetal van ons schepen en was maer seven Waer af eenen Waterlander is bleven november drie en twintich ontrent middernacht Maer tVolck in den boot is wegh ghedreven Zy berchden haer lijf God toonde sijn macht En hadden wy ons oock niet wel gewacht door waerschouwen van d'ander schepen, Die haren ancker uyt hadden ghebracht, met seylkens om leech, twelc wy ooc begrepen Door sorge van oock te worden beknepen Want wy sulck sop niet en vermochten dus lietent wy oock opt ancker slepen, looft God die tleven daer van brochten. Wy quamen noch schier in lydens noot den vier en twintichsten novembris met schromen Van twee schepen wel dapper groot, Die in stil weder sonder aenstoot, [pagina 6] [p. 6] Ons oock beyd' aen boort zijn ghekomen, maer dede ons gheen schade tot onser vromen: Dat quam door ons roeyen en lustigh af steken, men sach onsen boechspriet buygen en crommen Vaer af ons Geusjen oock moste breken, Maer wy lieden weerden ons onbezweken En hielpen malcander als mannen eendrachtich Dus zijn zy beyde weer afgheweken, Door de hulpe des Heeren krachtich, Maer anders so waren zy ons te machtich Wy waren blyde dats' ons weyningh gherochten, Onsen Schipper handelde wijs en voordachtigh Looft God die tleven daer van brochten. November den acht en twintighsten dagh, Liept ons in den windt met storm en Reghen, So datmen veel Schepen we'er keeren sach, Twelck wy oock deden met goet verdrach, Tot dat wy een goeve haven' in kreghen Dus hebben wy tsamen ons Tenten ghesleghen, Int Enghelsch ghewicht daer wy seer wel lagen Maer lacy, ten gingh ons daer niet ter deghen, Want een Onchuyser Man quam daer na jagen Stiet ons Galjoen af, dat moet ick beklaghen, Door dat hy so vreselye stommeld' en stack, Het was om een bloot Man te doen vertsaghen Diet hoorde scheuren en kraken alst brack, Maer lacy wy waren hem al te zwack, Want hy dede gheweldt door harde tochten Den eersten December daer elck uyt brack looft Godt die tleven daer van brochten. Doen kregen wy wint tot onser baten maer quade Fortuyne quam ons besoecken Met vierighe siecten boven maten Soo dat wy als verslaghen saten In sober staten, gekropen in hoecken Zo geel als Was, so bleeck als doecken Waren onse siecken, diveers int aenschouwen En noch so ginghen wy ons verkloecken, In Quater de blanc souden wy wonder brouwen daer ginghen wy tegen drie Schepen uythouwen Maer lacy den eenen was ons te groot [pagina 7] [p. 7] Wy seyden holla; die man sout ons krouwen Want met derthien stucken wast dat hy schoot, Dus kenden wy ons tegen haer al te bloot, Om 't Ancker op winden wy neerstich wrochten Wy velden ons focjen en' zeylden op 't Loot, looft Godt die tleven daer van brochten. Vorige Volgende