Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

Noch van de liefde tot Godt.

Op de wijse: Suyver maeght Agniet, &c. 364.

IEsu soet // mijn Bruydegom valjant,
Mijn gemoet // mijn hert, mijn ziel door-brandt:
Ick ben van uwer minnen kranck:
Troost my, o Heer, en beydt niet lanck.
Dat vyer brandt seer,
Godts liefde noch veel meer.

Ick ben, &c.

't Vyer brant seer // Godts liefde noch veel meer:

Nochtans Heer // wild' ick mijn Lichaem teer
Veel liever branden in het vuer,

[p. 674]

 

Dan van u scheyden maer een uer,

 

Dat vyer brant seer, Godts, &c.

 

Veel, &c.

 

Treckt na dy // mijn ziel! die u bemint:

 

Maeckt my bly // ick ben uw' Bruydt, u kindt

 

Geeft my de deugt die my ontbreekt,

 

Mijn hert in liefden meer ontsteeckt.

 

Dat vyer brandt, &c.

 

Geeft, &c.

 

Maeckt my nu // van creaturen bloot:

 

Dat ick u // magh dienen totter doodt.

 

Uw' wille laet mijn wille zijn,

 

Uw' graci' stort altijdt in mijn.

 

Dat vyer, &c.

 

Uw' wille, &c.

 

Heer geeft mijn // een liefde also groot

 

Dat noch pijn // noch honger, noch de dood,

 

Noch vyer, noch zweerdt, noch teghen-spoet

 

My van u liefde scheyden moet.

 

Dat vyer, &c.

 

Noch, &c.

 

Ick peyns, Heer // wel duysendt-mael om dy.

 

Och! wanneer // sult gy my maken bly?

 

Komt Heer, komt Heer, en beydt niet meer.

[p. 675]

 

Mijn hert verlanght na u soo seer.

 

Dat vyer, &c.

 

Komt, &c.

 

Gelt en goet // en oock mijn Vaderlant,

 

Vleesch en bloet // en al dat is playsant,

 

Verlaet ick om uw' liefde Heer,

 

Want ick mijn hert tot u gants keer.

 

Dat vyer, &c.

 

Verlaet, &c.

 

Bruygom fijn // o Prince excellent,

 

Schenckt toch mijn // uw' liefd' tot een present,

 

't Geloof en Hoop moet eens vergaen,

 

Maer liefde die blijft eeuwigh staen.

 

Dat vyer, &c.

 

't Geloof, &c.