Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers

[p. 669]

O sculetur me osculo oris sui. Cant. 1.

Op de wijse: Komt Schepper H. Gheest. pag. 224.

MEt een kuss' van uw' mont
Maeckt my, o Godt, gesont:
Want boven aertschen wijne,
Solaes of medecijne,
Uw' borsten zijn vol vreughden
Wel-rieckende van deughden.

U heb ick, Heer, gesint,

Uw' liefde my verslint:
Ick wensch u meer te minnen,
Uyt al mijn kracht en sinnen:
Ick roep' tot u met sange:
Laet my meer liefd' ontfangen

Wat is my op aertrijck,

In Hemel desgelijck,
Dat my magh contenteeren?
Vernoegen mijn begeeren,
Soo ick u, mijn Beminde,
Hier of daer niet en vinde.

Om u ick liever kies

Armoed', en groot verlies:
Dan sonder u seer machtigh:
Te zijn, of rijck en prachtigh,
Liever den Hemel derven.

[p. 670]

 

Dan sonder u te erven.

 

Want waer ghy Heere zijt

 

Daer is Hemelsch jolijt:

 

Gaet ghy u absenteeren,

 

Soo moet ick vreughd' ontbeeren:

 

Met weenen met suchten

 

Sal ick tot u dan vluchten.

 

Wat is mijn meeste vreughdt,

 

Solaes ende geneught?

 

Waer staet vast mijn betrouwe,

 

Daer ick alleen op bouwe?

 

't Sijn niet de creaturen;

 

Ghy zijt het t'alder uren.

 

Als ick met u magh zijn

 

Geen lijden dunckt my pijn:

 

't Sy waer ick dan magh wesen:

 

Vry sal ick sijn van vreesen,

 

Geen dingh kan my dan deeren;

 

Voldaen is mijn begeeren.

 

Niemant weet ick voorwaer

 

Die my in lijden zwaer

 

Als ghy, soud' moghen helpen,

 

Mijn druck en droefheyt stelpen:

 

Want als ghy vliedt uytwendigh,

 

Is alle mensch ellendigh.

 

Wat ick aenhoor, aenschouw',

 

't Maeckt my geen vreugt, maer rouw,

 

't Gevoelen, Riecken, Smaken,

 

Magh my al niet vermaken.

[p. 671]

 

In u is mijn welluste,

 

Solaes, en al mijn ruste.

 

Want ghy, o Heere Godt,

 

Alleen zijt 't hooghste lot:

 

Goet, soet, schoon boven maten

 

De edelste van staten,

 

Fonteyn van alle goeden,

 

Die mijne ziel kan voeden.

 

Daerom niet rust mijn gheest

 

In 's werelts wilt foreest,

 

In uw' giften of gaven,

 

Die my niet kunnen laven:

 

Voor dat ick na dit sterven

 

Eens rust in u magh erven.

 

O Jesu, Prince mijn,

 

Wanneer sal die tijdt zijn!

 

Dat ick, van liefden droncken

 

In u sal zijn versoncken?

 

Want u t' aenhangen reyne,

 

Vermaeckt mijn ziel alleyne.