Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Cornette musicael, &c. | |
[pagina 591]
| |
O Vader-land glorioos en soete;
Duysendmael ick u van verre groete:
| |
[pagina 592]
| |
Als ick met mijn gesicht
U begin t' aenschouwen:
Ick blijv' gheheel verplicht,
Gestadigh denck en dicht
Om het playsante licht
Dat in u is gesticht,
Eeuwelijck te behouwen.
Hoe vermaeck'lijck zijn my t' aller uren,
Hemelsch Jerusalem uwe mueren!
O Stadt des Heeren klaer!
O schoon Tempel mede,
Daer d' Enghelen eerbaer,
Met aller Heyl'ghen schaer,
Loven den Heer eenpaer,
Met melody' eerbaer,
In eendracht en vrede.
Ghy zijt dat lant vloeyende seer schoone
Van honigh en van mellick ydoone,
Bereyt voor herten goet,
En van sonden puere,
Die met rouw' en boet',
En met seer diep' ootmoet,
Den Heer vallen te voet,
Die neemt ghy in 't behoedt
Daer s' eeuwigh moghen dueren.
Gy zijt het eynd' van al ons begeeren,
Een vry' haven, daer wy arriveeren:
Ghy zijt ons' liefde groot,
| |
[pagina 593]
| |
En al ons verlangen.
Och of wy, door de doodt,
Vry waren van den noot,
Des werelts valsch en snoot,
En alle tegenstoot,
Die ons hier soo swaer prangen!
Ghelijck een hert na de klaer' fonteynen
Haeckt en snackt, al om het water reyn,
Alsoo haeckt mijn gemoet
Tot u mijnen Heere:
Na u, o hooghste goet,
Soo dorst my, dat ick moet
Tranen in overvloet
Uyt-storten, als een vloet,
Het verlengh quelt my seere.
Den wegh tot u valt my alsoo lange:
Och des lichaems bandt valt my soo bange,
O Heer wanneer sal zijn,
Dat ick, vry van qualen,
Eens drincken sal den wijn
Van uwe glori' fijn,
En singen t lof divijn,
Present voor u aenschijn,
In 's Hemels gouwe salen!
O Prins, hoe lang sal dus miserabel
Mijn hert noch moeten zijn variabel!
Hoe lange sal ick tre'en
Door dees' vreemde paden!
| |
[pagina 594]
| |
Waerom ick daeg'lijcks ween,
Tot dat my God verleen,
Sijn selven die ick meen:
Want hy my kan alleen
Van mijnen last ontladen.
|
|