Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker– AuteursrechtvrijOp de wijse: Ick had voor desen. Ofte: D'Enghelsche Klocke-dans. | |
[pagina 471]
| |
[pagina 472]
| |
K Heb van den segen
Des Maegden stands
Van Chriso mijnen Heer
Geen last gekregen:
Maer raet nochtans
| |
[pagina 473]
| |
Het reyne leven seer.
Ja wensch // Elck mensch,
In 't groenste van sijn jeughdt,
Te vatten dese deught,
Die Godt en mensch verheught,
Broeders, Susters wie ghy zijt!
't Is hier al te korten tijdt;
Zijdy los, soo blijft bevrijdt.
Ja wensch, &c.
Doch die gebonden
Sich selven heeft
Aen 't huwelijcksche juck,
En dee geen sonden:
Maer leyder! leeft
Misdeelt van groot geluck.
Voorwaer // Een swaer
Verdriet van 't krancke vleys,
Sal hem de soetste peys
Der zielen, reys op reys,
Doen bewegen want de staet
Van het Echt beladen gaet
Met een ballast sonder maet.
Voorwaer, &c.
Och! onse tyen
Zijn min of meer
Als beelden, die men siet
Dat ras verglyen
En komen weer
Te geenen dagen niet.
Bevroet // En doet
| |
[pagina 474]
| |
Dan wijselijck: op dat
Ghy 'toorbaerlijckste vat
Want d'alder rijckste schat
Die Godt voor de reynen spaerd'
Is wel dubbeld over waerd
Hier te blijven ongepaert.
Bevroet, &c.
Ick sou u garen
Van harten heel,
En vry van 's wereldts draf,
Voor Godt bewaren:
Die sonder deel
U wel hem selven gaf.
Die troud // Die houdt,
Door een verdeylde min,
Verdeylt oock hart en sin,
Aen huys, en aen gewin.
Maer een ongehoude Maeghd,
Onbekommert, niet en vraeght
Dan hoe dat men Godt behaeght.
Die troudt, &c.
Dit was de leeringh
Daer Paulus mee
t' Iconen Theclam wan.
Jae haer de neeringh
Verlaten dee
Van wereldt // en van man.
Noch Vyer // Noch Stier,
Noch Leeu, noch Draeck, noch Slangh,
Noch Rechter wreedt en wrangh,
| |
[pagina 475]
| |
Kon dwingen haer verlangh.
Maer bleef even wel gemoet,
Om voor 't aengepreeckte goet
Uyt te storten 't eerste bloet. Noch, &c.
Des sy gehouwen
Met groote reen,
Voor d'eerste Martelers
Wert van de Vrouwen.
En sulcks met een
Der Maeghden Patroners.
Verbid // Dan 't wit
Van d'ongeraeckte leen,
O Thecla! datse treen,
Op 't spoor van uw' gebeen,
Door des levens enge baen,
Na de roo gekruyste vaen:
Daer ons 't Lam is voorgegaen.
Verbid, &c.
|
|