Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker– Auteursrechtvrij
[pagina 466]
| |
Op de wijse: O cierlijck cieraet. | |
[pagina 467]
| |
[pagina 468]
| |
EUphemia Princes!
Beminster, van Christus Salighmakent les,
Aensiet de nood // van kleyn en groot,
Verhongert naer het hemelsch brood.
Verschoontse // en toontse,
Om hoogh // aen 't oog // van Gods meedoog.
Uw' deughd vermagh // ons van 't beklag
Te helpen wel op desen dag.
Verschoontse, &c.
Op desen dag, wanneer
Gy wijlen, verdroegt voor Godes hooghste eer,
Ten lieven danck // de scharpste banck
Van roe van roock, van stock, van stanck:
Van swepen // van nepen,
Van gloet // van vloed // van alle boet
Die oyt geleen // van Machabeen,
Of ergens wierd van menschen le'en.
Van zwepen, &c.
Die dan met sulcken wee
Op d'Aerde, den naem haer Bruydegoms belee:
Zal nu voor ons // op 't woord haers monds
In Godts Palleys // wel krijgen peys,
Want seker // den beker
| |
[pagina 469]
| |
Is dier // die hier // door zwaert oft vyer,
Tot Godes lof // van 't aerdsche stof,
Met mond en hert, verzwolgen werd.
Want seker, &c.
Hoe aengenaem en soet
Voor Christo, was wel des Magets sterck gemoet?
Wanneer sy bad // den Hemel, dat
Van 't wild gediert // toch niet gevyert
Haer leven // en bleve,
Maer deur // 't gescheur // haer ziel te beur.
Vervallen sou // aen die haer trou,
In 't doopsel-bad // ontfangen had
Haer leven, &c.
't Gebed en was nau uyt
Ghesproocken, of siet des Heere reyne Bruydt
Kreeg van een Beer // noch min noch meer,
Als eene wond // des sy terstond
Haer wangen // liet hangen,
En bood // de dood // haer open schoot,
Maer met gelock // de ziel vertrock,
Na 't rijckste pand // van 't hoogste land.
Haer wangen, &c.
Euphemia! goe reys.
Den Hemel, sal graven doen uw' Maegde-vleys.
| |
[pagina 470]
| |
Te Calcedoon ,, daer 't even schoon
Verwachten sal // het laetste Dal,
Bedropen // belopen
Met blom // en gom // wilt dan weerom
Ons helpen met // u lief gebed,
Tot onderstand // van Godes hand.
Gedropen, &c.
Voor al dat hy de grond
Ons stercke, van 't oude Katholijck verbond.
't Welck nu ter tijd // met zware strijd
By ons wel herd // bevochten werd.
Maer stutse // beschutse,
En veld // 't gheweld // 't welck haer ontsteld.
Gelijckmen weet // dat ghy wel deedt,
Het nieuwe les // van Eutyches.
Maer stutse, &c.
|
|