Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Princesse die mijn ziel ghebiedt. | |
[pagina 411]
| |
 | |
[pagina 412]
| |
HElena Keyserinne! treckt
Na 't heylige lant.
En soeckt, door Gods genae verweckt,
't Eerwaerdige pant:
Daer door uw' soon,
De Roomsche kroon,
Soo sonderlingh
Op 't hooft ontfingh.
Gaet soeckt, ghy sult vinden;
En brengen de vrinden
Van Christus gesinden,
De blijdste tingh.
Daer door, &c.
Mits dese inspraeck, teegh op reys
De edelste vrouw:
De stercke geest, dreef 't krancke vleys.
Na 't Heyligh gebouw'
Van Davids Stadt.
Maer och! de schat
Van 't lieve kruys,
Lagh door 't gespuys
Der Joden, in d'aerde,
Soo d'ouden verklaerden,
Tot grooter onwaerden,
Van Christus huys.
Van Davids, &c.
Ja 't Heydens volck, om gans te doen
Het lieve geheugh
Van 't soeste hout, had daer ten toon
Doen stellen een seugh
| |
[pagina 413]
| |
Van Venus Beeld,
Die 't reyn besteelt.
En navenant
Al 't heylig land
Vol Goden doen setten:
Om meer te beletten
De salige wetten
Van 't recht verstand.
Van, &c.
Weg leelijck vel! weg vuyle Goon!
Met handen gebout.
Vertreckt Jupijn, verhuyst Adoon
Voor 't goelijcke hout,
't Welck ons de vree
Verkrijgen dee.
Ruymt krebb' en graf;
Laet d'eelste staf
Van d'oppersten Koning,
Haer wettige wooning
Daer s'ons de verschooning
Des Vaders gaf.
't Welck, &c.
Men dee dan graven met gewelt,
Niet verre van daer
Het kruys hier voortijds was gestelt;
En werde gewaer
Drie kruyssen; dan
Daer was geen man
Die wijsen kon,
Welck dat verwon
| |
[pagina 414]
| |
Van dese drie houten,
Met ysere bouten,
De bloedige stouten
Van Zubulon.
Drie kruyssen, &c.
Den Bisschop van Jerusalem
Dit siende: sey, vrou
Helena! Godt sal door sijn stem
(Bedrijft dan geen rou)
Ons maken vroed,
Welck kruys bebloedt
Sijn liefde heeft
O Jesu! geeft
Tot lof uwer Kercken,
Het dwars-hout te mercken,
Daer in van uw' wercken
De Blom noch leeft.
Ons maken, &c.
Vernieut, o levent makent hout!
Uw' wonderen weer.
Soo dat dit Lichaem dood en kout
In 't leven weer keer.
Aldus soo badt
Den man. Maer wat
Het doode wijf
Bleef kout en stijf;
Tot dat het van 't derde
Hout aengetast werde.
't Mirakel ontwerde
't Gesturven lijf.
Aldus soo, &c.
| |
[pagina 415]
| |
Geluck vrou Keyserin! geluck,
De reys is besteedt,
Verdeylt nu 't hout, en sent een stuck,
Met goude bekleedt,
En paerlen fijn,
Na Constantijn,
Ten eynde dat
De Roomsche Stadt
Daer alle de scharen
Van Christus vergaren,
Magh blyven bewaren
Soo lieven schat.
En paerlen, &c.
Maer bout voor eerst op 't hoogh Sion
Een Koninglijck werck,
'k Segh voor hem, die door 't kruys verwon,
Een danckbare Kerck
Keert dan na Room,
Voor windt voor stroom:
En stracks daer aen
Door d'enge baen,
Na d'Hemelsche landen:
Om eeuwelijck van den
Genadighste handen
Uw' loon te ontfaen.
|
|