Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 395]
| |
Op de wijse: Tobias tot sterven genegen. Ofte: Venus der minnen Goddinne. | |
[pagina 396]
| |
DOor 't bidden ginck noyt tijdt verlooren:
Sprack Isidoor, Godts uytverkoren.
Wanneer // sijn Heer
Hem hinder dede,
Aen sijn ghebede. Wanneer, &c.
Den goeden knecht had om te leven
Hem in een bou-mans dienst begeven:
Hy wrocht // maer socht
Voor all' sijn wercken
Den dienst der Kercken Hy, &c.
Waer over 't Heerschap seer verbolghen,
Gingh Isidorum eens vervolghen.
Maer vand // hem 't landt
Wel flucks gaen eeren,
Naer sijn begheeren. Maer, &c.
Drie ploeghen sagh hy even wacker
Gaen drijven over sijnen acker;
Waer wan // den Man
Verbaest ghelaten,
Wierd boven maten. Daer, &c.
Wie sie 'k daer, riep hy vriend des Heeren!
Gaen ploegen met soo witte kleeren!
Bid vry // 'k sal dy
O Isidore!
Niet meer verstoore. Bidt, &c.
Het waren Eng'len, wildy 't sinnen,
Die hem den tijdt weer holpen winnen.
| |
[pagina 397]
| |
Tot merck // dat Kerck,
Noch Mis, noch Metten,
Geen werck en letten Tot, &c.
Hier mee leeft eeuwigh Isidore!
En doet ons volghen op uw' spore.
't Ghebed // wint met
De handen t'samen
Den Hemel. Amen. 't Ghebed, &c.
|
|