Het paradys der geestelijcke en kerckelijke lof-sangen, op de principaelste feest-dagen des gheheelen jaers
(1679)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Nerea schoonste van u gebeuren. pag. 106.
My is volkomen macht gegeven
In Hemel en in aerde mee.
Gaet heen, en leert dan all' die leven,
Van d'eerste tot de laetste stee,
Gaet heen, &c.
Hem doopend' in den naem des Vaders,
Des Soons, en oock des heyligs Geest.
Hen leerende te wesen daders,
Van mijn geboden minst en meest.
Hen leerende, &c.
Des sal ick weer met u luy wesen,
Van nu tot dat de wereld staet.
| |
[pagina 238]
| |
O Heer, uw' goetheydt zy ghepresen.
O Heer, uw' macht en heeft geen maet.
O Heer, &c.
O rijckdom! o verborghe schatten,
Van 't wesen Godts! wie reyckter aen!
Geen schepsel kan sijn' wegen vatten,
Geen maecksel kan sijn sin verstaen.
Geen schepsel, &c.
Heer! Heyligh, Heyligh, Heyligh weder;
Heer! Heyligh sijt ghy sonder endt.
Wy buygen u de hoofden neder:
Gelijck als Seraph is gewendt.
Wy buygen, &c.
Ghy gaeft 't begin, o Godt, o Vader!
Soo aen uw' Soon, als aen uw' Geest,
Die even wel altijdt te gader,
Voor d'eeuwen zijn by u gheweest.
Die even, &c.
Voor d'eeuwen, en voor alle stonden:
Ja daer en werdt de minste nu,
In daed of dencken niet gevonden,
Of sy en waeren nevens u.
In daed, &c.
Al even goed, al even machtigh,
Al even oud, al even wijs,
Al even heyligh, en waerachtigh,
Van eenen lof, van eenen prijs.
Al even, &c
| |
[pagina 239]
| |
Buyght u vernuft, neygt uw' memory,
O mensch! voor sulcken Majesteyt;
Op dat ghy van sijn groote glory,
Niet in de wint en wert verspreyt.
Op dat, &c.
Waer heen met uw' verwaende pennen,
O opgeblasen Swingliaen!
Of laet nu 't Sacrament te schennen,
Of houdt het met den Arriaen.
Of laet, &c.
Wat reden hebt ghy dus te slijpen
U plomp verstant op Christus disch!
Terwijl ghy niet en kont begrijpen
Hoe eenen Godt drievuldigh is.
Terwijl, &c.
Begrijpt dat eerst, en komt dan verder
Gevraghen: hoe dat voor sijn doodt,
Ons laten kond' den goeden Herder,
Sijn lichaem onder schijn van broot?
Ons laten, &c.
G'en soeckt maer knoopen in de biesen
G'en kunt tog geen van tween verstaen.
Maer dit's uw' aert; de Ketters kiesen
Het een, en laten 't ander staen
Maer dit's, &c.
Heer! laet ons nimmermeer bedrogen
Doch werden door hovaerdigheyt.
Maer gunt, dat wy u grootheydt mogen
| |
[pagina 240]
| |
Behagen, door ootmoedigheyt.
Maer gunt, &c.
Eer, glori, lof zy God almachtig,
Die eenigh en drievuldig is.
Des zy hy weer den mensch gedachtig
Die breuckel en ellendig is.
Des zy, &c.
|
|