Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)

Noch van de doodt ende catijvigheyt des teghenwoordighen levens.

Op de wijse: Mijn sinnen sijn ontstelt,, gequelt.

Aenmerckt, o mensch, het stof // waer of
Ghy zijt ghekomen,

[p. 570]

 

 

Van slijck en aerde grof // van lof

 

Wilt u niet romen // zijt ghy ghenomen.

 

 

 

AEnmerckt, o mensch, het stof // waer of

 

Ghy zijt ghekomen,

 

Van slijck en aerde grof // van lof

 

Wilt u niet romen // zijt ghy ghenomen.

 

Van slijck, etc.

 

 

 

In angst, ellend en pijn // is dijn

 

Gheboorte klachtigh,

 

Dies ghy 's sondigen schijn // moet zijn

 

Altoos indachtigh // haer list is krachtigh.

 

Dies ghy, etc.

 

 

 

Roerende voorts 't ghetal // van al

 

Des levens plaghen,

 

Wat isser ongheval // in 't dal

 

Des drucks te draghen, weenen en klaghen.

 

Wat, etc.

 

 

 

Dees swarigheden groot // de doot

 

Gaet termineeren;

[p. 571]

 

Want 't vleesch van als ontbloot // door noot,

 

In stof gaet keeren // 't welck ghy moet leeren.

 

Want, etc.

 

 

 

Een hoop' alleen 't ghemoet // versoet

 

Van 't eeuwigh leven,

 

't Welck ons den Heere goet // eens moet

 

Ghenadigh geven // als wy wel leven.

 

't Welck, etc.