Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Komt heyligh Geest vol machten. 219. Ofte: Schoon lief wilt my troost gheven.
WAer 't dat ons ziel van binnen
Aendachtigh kon versinnen
Hoe langh dat Eeuwigh waer:
Veel beter sou men leven,
Om na te zijn verheven,
Bevrijdt van pijne swaer.
| |
[pagina 559]
| |
Maer nu leven de menschen
Na haren lust en wenschen,
Als of Doodt, Oordeel, Hel,
Drie dinghen miserabel,
Maer waer een ydel fabel,
Een droom of kinder-spel.
Drie, etc.
Dies sy met groote hoopen
Met macht ter hellen loopen,
Door 's wereldts lust verblindt:
Ghelijck ten Winter tijden
Sneeu dicht, aen alle zijden,
Ne'erdaeldt: dit wel versindt.
Ghelijck, etc.
O sotheyt boven schreven,
O ydelheydt, vol sneven,
Van 's menschen domme sin,
Waerom gaet ghy verwerven
U selven 't eeuwigh sterven?
Is dit geen quaet ghewin?
Waerom, etc.
Waerom bemindt ghy krachtigh
Des wereldts weelden klachtigh,
Die u brenght in 't vedriet?
Waerom gaet ghy versmaden
Den Hemel, met sijn paden,
Die u 'geluck aenbiedt?
Waerom, etc.
Wie van u kan verdragen
De helsche donder-vlaghen,
| |
[pagina 560]
| |
Van peck en solpher heet?
Die hier een korte pijne
Bykans heel doet verdwijnen,
En valt soo bitter wreedt.
Die, etc.
Pijnt u eens te ghenaken,
Uw' vingher eens te raken
Der heeter koolen brandt:
En proeft na u vermoghen,
Of ghy oock kunt ghedoghen
Soo kleynen last vaillant.
En proeft, etc.
Wie sal mijn hooft verleenen,
Mijn ooghen oock met eenen
Van tranen een fonteyn?
Dat ick soo moght beweenen
De dwaesheyt in 't ghemeene
Der menschen blindt, onreyn.
Dat, etc.
Al waer 't dan overvloedigh,
Dat ick met tranen bloedigh
Beschreyde haer dangier:
Veel waer dees' droefheyt minder,
Dan al het quaet of hinder
Dat sy nu kiesen hier.
Veel, etc.
De ure sal haest wesen,
Dat ghy sult zijn vol vreesen,
Benouwt, in groot ghevaer:
Gheloof sult ghy my gheven,
Te laet, als ghy in sneven
| |
[pagina 561]
| |
Gheraeckt, na 't oordeel swaer.
Gheloof, etc.
Bekeert u dan in tijde,
Als nu met herten blijde,
Van aerdts na 't hemels goet:
Wilt nu ghesondt hanteeren,
Dat ghy dan soudt begheeren,
En wenschen met ootmoet.
Wilt, etc.
't Is al van kleynder weerden,
Al wat hier is op eerden,
't Is kort en onghetrouw:
Het eeuwigh goet hier boven
Wilt soecken, en Godt loven,
Ghy sult niet hebben rouw.
Het, etc.
Wilt daer u herte seynden,
Daer 't eeuwigh, sonder eynden,
Eens magh in vreughde zijn.
Hebt altijdt uw' ghedachten
By daghen en by nachten,
Daer vreughd is sonder pijn.
Hebt, etc.
Niet moet ons lastigh vallen,
Noch moeyelijck met allen,
Pijn, arbeydt, lijden swaer.
Want als de doodt sal komen
Sal 't ons seer krachtigh vromen.
Ghelooft my: 't is voorwaer.
Want, etc.
|
|