Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O Geest,, die ons kunt, &c. 227.
O Heer, aensiet toch Sion teer,
Uw' Bruydt verheven:
Sy wordt verdreven,
In 't ongheloof wordt haer nu plaets ghegheven,
Haer schoonheyt en cieraet,
Door Satans listen quaet,
Is wegh ghedreven.
O Godt, wy hebben u ghebodt
Niet onderhouwen:
't Magh ons wel rouwen.
Want daerom laet gy ons in dit benouwen:
| |
[pagina 557]
| |
Maer ghy, o Heere soet,
Wilt onse teghenspoet
Toch eens aenschouwen.
O Heer, laet toch uw' Kerrick we'er
Eens triumpheren,
In lof en eeren:
Op dat haer droefheydt groot
Eens magh cesseeren.
Verlaet, o Heer, niet heel
U eenigh errifdeel,
Komt visiteeren.
O Heer, laet uwen wijngaert we'er
Te recht op-bouwen,
Sendt Herders trouwe:
En laet uw' Schaepkens teer
Niet meer benouwen.
O Jesu Herder goet,
Troost ons in teghenspoet,
Ghy zijt ghetrouwe.
O Heer, die liefhebt alsoo seer
Uw' creaturen,
Hoe langh sal 't dueren
Dat Satan meer en meer
Ons sal doen trueren?
De krancken reyckt de handt,
En doet toch onderstandt,
Die haer bekeeren.
O Heer, sent toch uw' Herders we'er
In alle palen,
Om we'er te halen
| |
[pagina 558]
| |
De Schaepkens, breed en veer,
Die nu gaen dwalen:
Want ghy en wilt toch niet,
Dat iemandt in 't verdriet
Kom', of in qualen.
Prins, Heer, wilt ons vyanden we'er
Tot u bekeeren,
De waerheydt leeren:
Op dat wy al uw' eer
En lof vemeeren:
Laet uwe doodt en pijn
Aen haer behouden zijn,
O Heer der Heeren.
|
|