Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)

Van de Confessooren in 't ghemeyn.

Op de wijse: O Iesu soet,, Leydt my. &c. pag. 308.

MYn ziel bedenckt,
En wilt oock laten hooren
Godts graci' met jolijt,
Die hy ons schenckt
Door sijne Confessoren.
Want sy, ghebenedijdt,
Ons in deser tijdt
Als lichten zijn ghegheven,

[p. 536]

 

Dat wy die wet moghen sien

 

Waer na wy moeten leven.

 

Ons, etc.

 

 

 

Sy zijn het licht

 

Des werelts, hoogh verheven,

 

Op eenen kandelaer

 

Al hier ghesticht,

 

Haer moeten wy aenkleven:

 

Godt haer oock noemt voorwaer

 

Het soudt der aerden klaer,

 

Om ons hier te bewaren

 

Voor den stanck der sonden vuyl,

 

Die ons ziel mogt beswaren.

 

Het, etc.

 

 

 

Dus wel onthout

 

Haer suyver leer en leven,

 

En blijft daer in gheplant:

 

Neerstigh aenschouwt

 

't Exempel, dat s'u gheven:

 

Met licht in hare handt,

 

Dat uyt liefde brandt,

 

Omgordt zijn oock haer lenden:

 

Alle lust der ydelheydt

 

Aldus sy van haer wenden. Dat, etc.