Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)

Van de Martelaers in 't ghemeyn.

Op de wijse: Het gingh een edel vrouw, een, &c. p. 405

ONtwaeckt, mijn ziel, ontwaeck,
Pooght aen te mercken
Gods wercken, in sijn Kampers fier,
Die door Godts liefd' geraeckt,
In 's wereldts percke,
Seer stercke, voortijds streden hier.
Sy hebben vroom, met goe manier,
Ghegeven klaer ghetuygenis,
Van Christus leere // Sijn Kerck tot eere,
Beseghelt met haer bloedt ghewis.

Sy hebben vromelijck

Het Cruys des Heeren,
Vol eeren, met vreughd aengevaert:
Daer mee volherdelijck
De ware leere,

[p. 535]

 

Niet teere, tot den eynd' bewaerdt:

 

Alsoo ghevolght met goeder aerdt

 

Haer Capiteyn Jesum playsant,

 

Des Hemels kroone // In Jesus troone

 

Ghewonnen hebben sy valjant.

 

 

 

Haer dese wereldt boos

 

Kost niet doen sneven,

 

Noch beven // met al haer ghequel:

 

Haer vleesch, hoe wel seer broos,

 

En daer beneven,

 

Het leven, duyvel, doodt, noch hel,

 

Princen, Tyrannen, quaet en fel,

 

Haer vande liefde Jesu soet

 

Niet konden scheyden // Noch oock verleyden.

 

Waerom haer Godt oock eer aen doet.