Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 484]
| |
Op de wijse: Mijn ziel wilt neerstigh aenmercken. Ofte: Als 't hier op noten staet. Komt een voor een, komt in 't ghemeyn,
Den Heer een nieuwen lof-sangh gheven.
Ghy die gheoorsaem' arm en reyn,
Dit korte leven wilt beleven.
Terwijl
| |
[pagina 485]
| |
 Franciscus van Assijsen,
Door dese deughden heden heeft
Ontfanghen d' alderhooghste prijsen
Des Hemels, daer hy eeuwigh leeft.
KOmt een voor een, komt in 't ghemeyn,
Den Heer een nieuwen lof-sangh gheven.
Ghy die gehoorsaem' arm en reyn,
Dit korte leven wilt beleven.
Terwijl Franciscus van Assijsen,
Door dese deughden heden heeft
Ontfanghen d' alderhooghste prijsen
Des Hemels, daer hy eeuwigh leeft.
Den Heylig was een koopmans soon,
| |
[pagina 486]
| |
Maer sulck die met een soeten zeghen,
Voorkomen uyt den hoogen throon,
Al wat hy had te winst ghekreghen,
Voor 't bruycken van sijn veyle panden,
Soo nu, soo dan, den gantschen dagh,
Aen d' armen Godts met milde handen
Te stroyen en te delen plagh.
Des hem sijn vader al te grof,
Voorwaer door raedt van wrek' en vroeden,
Dee roepen voor des Bisschops-hof,
Om af te staen van all' sijn goeden.
En hy alree: Mijn lieven vader,
En is u dit noch niet ghenoegh,
Soo neemt met eenen allegader
De kleeren die 'k oyt van u droegh.
Siet hier uw' wol, hout daer uw' sy',
En wes my noch van u te deel is.
Och hoe sal nu wel smaken my
Mijn Pater noster qu' es in coelis.
Soo soo Francisce, laet de menschen
Vry voor de liefde van uw' Godt;
Gh' en kunt hier sulcken pant niet wenschen,
Als daer wel is het minste lot.
Mijn Godt mijn al, mijn Godt mijn al.
O kort ghebedt, o rijcke schatten;
Uw' ziel en kon het groot ghetal
Der gaven Godts alleen niet vatten.
Des u een van de Seraphinnen,
| |
[pagina 487]
| |
Ghesonden uyt des Heeren huys,
Oock in de le'en door volle minne.
Te draghen gaf u Meesters Cruys.
Roemt u, en roept nu vry te recht
Al-om soo Rijck, al-om soo goelijck,
Met Paulo Godts getrouwen knecht:
Voort-aen en zy my niemant moelijck.
'k En kan ter werelt niet beminnen,
Heer IESUVS is mijn goedt alleen;
Ick draegh sijn liefde in mijn sinnen;
Ick voer sijn teyckens in mijn le'en.
Dus moght g' u roemen in den Heer
Terwijl g' hier leefde opter aerde;
Maer nu moght g' u wel roemen meer
In gaven vry van meerder waerde.
Hier waert ghy arm, hier waert g' ootmoedigh;
Maer door de baen van 't enge padt
Quaemt g' in den Hemel overvloedigh,
En hebt nu d' onghemeten schat.
Francisce, die den Lateraen
Hier hebt ghestuttet door uw' Oorde,
Wilt ons met u ghebedt bystaen,
En recht als met een minne-koorde
Ons van des wereldts liefde trecken
Tot Godt en tot het hooghste goedt,
Al soud' oock Babel ons begecken,
Die niet en soeckt dan vleesch en bloet.
|
|