Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 401]
| |
Op de wijse: Als 't beghint. Roode Roos ydoon,
Groen spruytje van Laurieren,
Witte Leli schoon,
Godts hof komt ghy vercieren.
O Petre Martelaer!
O trouwen Predikaer!
O Maeghden spiegel klaer.
| |
[pagina 402]
| |
ROode Roos ydoon,
Groen spruytje van Laurieren,
Witte Leli schoon,
Godts hof komt ghy vercieren.
O Petre Martelaer!
O trouwen Predikaer!
O Maeghden spiegel klaer!
Als een Leli bloeyt
In 't midden van de doornen,
Petrus is ghegroeyt
Wt Ketters vol van toorne;
Doch bleef heel ongheschent,
Want Godt in 't hert gheprent
Was, van 't begin tot 't endt.
D' eel Veroonsche stadt
Heeft dese Roos ghewonnen,
Die om 't roode badt
Haer bloets, door 't sweerd geronnen,
Als 't schoonste vermillioen,
Dat konst oyt moght bevroen,
Bloost stadigh van saysoen.
Een hof van playsier
Dominicus quam planten,
't Welck dees groen Laurier,
Met veel vermaerde Santen,
Maeckt als een Paradijs,
Waer uyt de siel haer spijs
Ontfanght, en Godt sijn prijs.
Als het vyerigh bloed
Men door de Roos siet kouwen;
| |
[pagina 403]
| |
Blixems kracht verwoed
Door de Lauw'rier weerhouwen;
De Leli wit en schoon
Door reynheyd spant de kroon:
Dus Petrus komt ten thoon.
Doodelijcke sond
En heeft hy noyt bedreven,
Reyn van herten grond,
En Enghelijck van leven;
Een Leli' onbevleckt,
Wiens geur tot reynheydt treckt,
Tot alle deughd verweckt.
Yver tot Godts huys
Had hem sijn hert door-beten,
Liefde tot Godts Cruys
Hield hem 't gemoed beseten;
Dus als een groen Laurier
Door Godts kracht en bestier
En vreest noch sweerdt noch vyer.
Samsons vossen loos
Tot brand-sticht uyt-ghesonden,
Heeft dees roode Roos
Wel haest op 't stuck bevonden.
Door kerckelijcke macht,
Niet rustend' dagh of nacht,
Haer Ketters vyer versmacht.
Op Godts hoogh-autaer
Moest dese Roos staen bloosen;
Tot Godts hof vruchtbaer
Was dees' Laurier verkoosen:
| |
[pagina 404]
| |
Dees' Leli delicaet,
Tot sijns throons meer cieraet
Socht Godt, tot haerder baet.
Van Coem tot Milaen
Was Petrus reys gheleghen:
En siet, op de baen
Hem twee boos-wichten kreghen,
Die om bedonghen geldt
Den onverwonnen held
Vermoorden op het veldt.
Mannelijck ghemoedt
Heeft doen in hem ghebleken,
Met tongh en met bloed,
Door schrijven, en door spreken
De waerheydt Godts bele'en,
De Kettery bestre'en,
Sijn moorders oock verbe'en.
Kostelijcke doodt!
O weerdigh, heyligh leven!
Uwen naem is groot,
O Petre, hoogh verheven:
Laurier, Roos, Leli klaer;
Maeghd, Doctor, Martelaer,
Bidt voor ons allegaer.
|
|