Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker– Auteursrechtvrij
[pagina 212]
| |
Op de wijse: Wilt u met my bekeeren, &c.Het eerste deel.Komt Gheest en Schepper mede,
Komt Godt en eeuwigh goet,
Daeldt neder-waerdts in vrede,
Vloeydt milt in ons gemoet:
Vervuldt met graci' soet
De herten die betrouwen,
Dat die
| |
[pagina 213]
| |
haer leven doet,
Haer oock sal onder-houwen.
KOmt Gheest en Schepper mede,
Komt Godt en eeuwigh goet,
Daeldt nederwaerts in vrede,
Vloeydt mildt in ons ghemoet:
Vervuldt met graci' soet
De herten, die betrouwen,
Dat die haer leven doet,
Haer oock sal onder-houwen.
Vervuldt, etc.
Ons troost wort ghy gheheeten
In lijden en verdriet,
Godts gave onghemeten,
Die 't quaet al brenght te niet,
Een vyer men u oock hiet,
Een salve uyt-ghegoten
Wt liefde, die ghy biedt,
Tot troost uws huys-ghenooten.
Een vyer, etc.
O Heyligh Geest, uw' gaven
| |
[pagina 214]
| |
Die zijn sevenderhandt:
Ghy zijt der zielen haven,
Een hulp van alle kant:
Ghy zijt des Vaders pandt,
Beloofdt, en oock ghesonden
Om met tael en verstandt
Te cieren alle monden.
Ghy zijt, etc.
Ontsteeckt toch onse sinnen,
O licht in 't herte prent:
Stort over ons uw' minne,
Woondt in ons ziel present:
Wy zijn tot quaet ghewent:
Ons herte sal beswijcken,
Ten zy dat ghy ons sendt
Den douw' van 's Hemels-rijcke.
Wy zijn, etc.
Den vyandt wilt verdrijven,
En bannen uyt ons landt,
Uw' vrede laet beklijven
Aen ons tot onderstandt:
Leydt ons uyt 's wereldts brandt:
Op dat wy vry van qualen,
En van der sonden bandt,
U volghen sonder dwalen.
Leydt, etc.
..
Vertoondt ons Godt den Vader
Verheven in sijn throon,
Verweckt ons allegader
Te volghen Godt den Soon,
| |
[pagina 215]
| |
Geeft ons oock u persoon
Te kennen, van hen beyden
Ghekomen even schoon
Van alle eeuwigheyden.
Gheeft ons, etc.
| |
Het tweede deel.
KOmt Gheest en Schepper, etc. Als vooren.
O Medecijn der zielen,
Gheneest dat is ghewondt:
O vyer laet al vernielen,
Wat ons maeckt onghesondt,
En wilt, op deser stondt,
Dat krom is weder rechten,
En door uw' wijsen vondt
Wat onghelijck is, slechten.
En wilt, etc.
Vernieldt al ons ghebreken,
Roeydt uyt den ouden tronck,
Op dat wy moghen spreken,
Van u Godts Geest als jonck:
Blust uyt der sonden vonck,
Het quaet doet van ons scheyden,
Door uwer liefden dronck,
Tot u ons wilt gheleyden.
Blust, etc.
Ons kloeck maeckt, en sorghvuldigh,
| |
[pagina 216]
| |
Om u te dienen snel:
Doet dat wy zijn gheduldigh
In lijden en ghequel.
Ghehoorsaem u bevel,
Maeckt ons oock goedertieren,
Vroom teghen 't vleesch rebel,
En suyver van manieren.
Ghehoorsaem, etc.
O Leeraer aller kunsten,
Die goet, en saligh zijn,
Begaefd ons door uw' gunste.
Tot wijsheyt maeckt ons fijn,
Geeft ons der deughden schijn,
Om veerdigh, onbeladen,
Vry van het helsch fenijn,
Te volghen uwe raden.
Gheeft, etc.
Doet al die zijn daer boven
Ons kennen, en wy haer:
Besorght dat wy verschoven
Noyt zijn van d' Hemelsch' schaer:
Door penitenti' swaer
Laet ons in tranen sayen,
Op dat wy soo daer naer
In blyschap moghen maeyen.
Door, etc.
| |
Het derde deel.
KOmt Gheest en Schepper, etc. Als vooren.
| |
[pagina 217]
| |
Fonteijne klaer van 't leven,
Der graci' vollen vloedt,
Wilt ons te drincken gheven,
Bluscht onsen dorst onvroet,
Ons ziel met liefde voedt:
Op dat wy, als Olyven,
Van vruchten vol en soet,
In 't Hof des Heeren blijven.
Ons ziel, etc.
Regeert ons t' aller uren,
Hecht onse ziel aen Godt,
Treckt haer van creatueren,
En al wat hier verrot:
Doet op des Hemels slot,
En geeft, dat wy ons voeghen
Te volghen Godts ghebodt,
Gheheel in hem ghenoeghen.
Doet op, etc.
O Leyds-man wijs van rade,
Ghedurigh op ons let:
Al wat ons ziel moght schaden,
Veer van ons altijdt set:
Des Satans hoofd verplet,
Dat wy eens moghen rusten
Vol vreughden, onbelet,
In vreden en wellusten.
Des, etc.
Maeckt ons, o Geest verheven,
Den Heylighen ghelijck,
Met graci' in dit leven,
| |
[pagina 218]
| |
Met glori' in u rijck,
Om daer met soet Musijck
Te moghen intoneeren
Dat heyligh, heylighlijck,
Der Triniteyt ter eeren.
Om daer, etc.
Eer zy u Heer drievuldigh,
In wesen Een vermaerdt,
Wat zijn wy u niet schuldigh,
Dat ghy ons hebt ghespaerdt,
En stadigh noch bewaerdt?
Och doet ons na dit strijden,
By d' Enghelen vergaerdt,
Met rust in u verblijden.
En stadigh, etc.
|
|