Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 146]
| |
Noyt sulcken liefde op Aerdtrijck, &c. pag. 38.
LAet ons aenbidden, 't hert buygende ter Aerden,
Den Heere Jesum, die van sulcken waerden
De menscheydt voor ons heeft willigh aenghenomen,
Met haer ellenden, en met haer sware schromen.
In u lijden, Jesu soet, is saligheyt gheleghen,
Door uw' doodt is seker troost in alle noodt verkreghen.
Amor, amor, &c.
Vlucht na de gaten van dese muer als duyven,
Wilt als Serpenten het oude vel afschuyven,
Denckt op sijn Cruys en op al sijn bitter lijden,
| |
[pagina 147]
| |
Wilt ghy wel leven en van 't quaedt u bevrijden.
Want door Jesus lijden is Godts Glori' te verwachten,
Daer in jubileeren al der Heyligen ghedachten.
Amor, amor, &c.
Den lust der sonden wild' ons Godt doen vergheten.
Hierom hy heeft ons in groot ellend' ghesmeten,
Tot dat ons Jesus uyt gunst heeft komen soecken,
En als een Herder door-kroopen alle hoecken.
Sijn deel was in arbeydt veel meer als der slaven,
Sijn ziel was altijdt benouwt, tot dat hy wierd begraven.
Amor, amor, &c.
Eerst heeft hem Judas sijn' huys-genoodt verraden,
Daerna de Joden met Jesus over-laden,
Sy sleepten, schupten, en traden hem met voeten,
Verwijt en laster na hun wil moest hy boeten:
Met droefheydt, vrees en verdriet was sijn siel oock ontvangen,
| |
[pagina 148]
| |
Gantsch verlaeten en verdruckt was hy van herten banghe.
Amor, amor, &c.
Troost onser zielen Koningh van goeder vreden,
Druckt in ons sinnen al wat ghy hebt gheleden:
De kladden, roeden, de doornen, vodden, reepen,
Riet, ketens, nagels, de spongie, lancie, sweepen.
Maeckt ons danckbaer van uw' pijn o Godt, die ghy in 't wercken
Onser saligheydt al leedt. Och doet ons die bemercken.
Amor, amor, &c.
| |
Het tweede deel.
LAet ons aenbidden, 't hert buygende, etc. Als vooren.
Tot Annam trocken sy Jesum, nu ghevanghen,
Daer sy met handen hem sloeghen voor sijn wanghen.
't Vonnis van Cayphas en kost haer niet versaden,
Noch voor Pilatus veel spijt en valsche raden.
| |
[pagina 149]
| |
Jesum moest den loosen Vos Herodes noch begecken.
Soo wild' hy sijn ballinghschap met rouw' voor ons voltrecken.
Amor, amor, &c.
Hoe zijt ghy, Jesu, met roe'n soo fel door-sneden!
Ghepijnt met doornen! ghewondt in al uw' leden!
U is het Vonnis des onrechts voor-gelesen,
Waer door Pilatus ter doodt u heeft verwesen:
Op u teere schouderen is u een Cruys ghegheven,
Dat ghy daer aen sterven soud, die ons al gheeft het leven.
Amor, amor, &c.
O droeve reysen! O straten rood van bloede!
Hoe waert ghy Jesu met 't Cruys ghela'en te moede?
O Salighmaecker, doet my op al uw' reysen,
Met haet der sonden, en liefde tot u peysen.
Dat ick, latend' eygen sinn', en al mijn quade lusten,
Op den bergh van heyligheyt in 't uyterste magh rusten.
Amor, amor, &c.
| |
Het derde deel. | |
[pagina 150]
| |
LAet ons aenbidden, 't hert buygende, etc. Als vooren.
Ghy die seer schoone den Hemel ciert met lichte,
D' Aerde met blommen, de Locht met wolcken dichte,
Wierdt van de Joden ontkleedt, en naeckt ten thoone
Aen 't Cruys verheven, tot spijt van u persoone:
Daer aen zijt ghy uyt-ghereckt als een pees op een boghe,
En door-naghelt handt en voet, sonder eenigh medoghe.
Amor, amor, &c.
Eer ghy tot sterven uw' ooghen hebt gheloken,
Tot troost der menschen hebt sevenmael ghesproken.
Seer geerne hadt ghy der Joden rouw ghedroncken,
Maer in uw' dorst swaer soo is u gal geschoncken.
Hemel, Aerde, Son en Maen, zijn door al dit versleghen,
| |
[pagina 151]
| |
O, mijn ziel, die Godt dit doet, laet u toch eens beweghen.
Amor, amor, &c.
Jesus vol pijnen hingh aen het Cruys drie uren,
Waer by sijn' Moeder haer gaf, met bitter trueren,
Dat haren Soon leedt soo sware pijn en schanden,
Gheperst met doornen, door-boordt voeten en handen.
Jesus sterft, en sendt sijn Gheest met klare stem om hooghe:
Maer naer ons sijn kinderen heeft hy sijn hooft ghebooghen.
Amor, amor, &c.
O doodt vol krachten! Die ons' dood heeft verwonnen,
Duyvel en Helle met al haer macht verslonnen:
Het vleesch rebelligh, en 's werelts valsche Rijcken
Hebben voor Jesus doodt, als stof moeten wijcken.
Uwe doodt heeft ons vernieuwt, als wy bedorven waren.
Daerom wilt tot 't eeuwigh goet, al is 't verbeurt, ons sparen.
Amor, amor, &c.
| |
Het vierde deel. | |
[pagina 152]
| |
LAet ons aenbidden, 't hert buygende ter Aerden, etc.
Al Jesus vrienden beklaeghden, vol van smerten,
't Sterven haers Meesters, met bitter sucht der herten.
Sucht oock mijn ziel, en roept stijf uyt uw' ellende;
Troost ons, o Jesu, versterckt ons tot den ende,
Stort toch uwen goeden Gheest in ons met volle maten,
Dat wy onsen quaden aerdt om uwen wil verlaten,
Amor, amor, &c.
O Lam onnoosel, van sonden vry en quaelen,
Die uw' vijf Wonden noch houdt tot ons verhalen.
Doet ons toch open de buysen van u bloede:
Dat het met grati' ons hert en ziele voede,
Sijt toch mildt in onsen noodt; want ons veel sieckten deeren,
| |
[pagina 153]
| |
En leerdt ons met u bloedt roodt ter saligheydt geneeren.
Amor, amor, &c.
O Bloedt seer weerdigh, vol troost, kracht en de minnen,
O schat, wiens rijckdom geen' Enghelen versinnen.
Ten vrede voor ons zijt ghy een' offerhande,
En van Godts Rijcke ons voor-gheset te pande,
Gheeft toch ons u saligh vyer, en doet het soo vermeeren,
Dat wy moghen bloedt om bloedt, en ziel om ziel verteeren.
Amor, amor, &c.
|
|