Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker–
Auteursrechtvrij
[pagina 124]
| |
Op de wijse: Ick suchte sucht op sucht. Wel wetende den Heer,
Als dat hy was gecomen,
Van Gode, hier om neer,
En dat hy wederomme,
Nae Gode soude keeren,
Als Vorst van 't groote Al;
ginck hy sich selffs
| |
[pagina 125]
| |
 verneeren,
Tot een soo diepen val.
WEl wetende den Heer,
Dat als hy was gekommen
Van Gode, hier om neer,
En dat hy wederomme
Nae Gode soude keeren,
Als Vorst van 't groote Al,
Ginck hy sich selfs vernee'ren,
Tot een soo diepen val.
Nae Godt, etc.
Op-staende van het mael,
Wierp hy sijn rock ter aerde,
En schorte met een dwael
Sijn lenden, groot van waerde,
En hebbende gegoten
Schoon water in een vat,
Quam hy sijn huys-ghenoten
De voeten maecken nat.
En hebbende, etc.
| |
[pagina 126]
| |
En drooghde man voor man
Met zijn omgorde linde,
Daer me, by Petrum dan
Den eersten van sijn vrienden
Ghekomen, kromde neder
Ter aerde bey sijn knien.
Maer hy van liefde teder:
Heer! dat sal niet geschien.
Gekomen, etc.
Soud' ick gedooghen dat,
Den besten, d'alder-grootsten
Sou wasschen in een badt,
Die voeten van den snoodsten.
Och neen! ter geender stonden.
Nu Petre, laet het zijn;
Of anders werdt gevonden
Uw' ziel misdeeld van mijn.
Och neen! etc.
Misdeeld? ach dat en moet
My nimmermeer gebeuren,
De alderswaerste boet
Sal u van my niet scheuren.
Veel liever met de voeten,
Van hoofd te ziel geschrobt,
Dan dat my sou ontmoeten
Van u te sijn verschopt.
Veel liever, etc.
Siet hier een schildery
Van Godes incarnacy:
| |
[pagina 127]
| |
En efter noch daer by
Voor al de Christen nacy
Een levendigh exempel,
Om op haer meesters spoor,
Te volghen inden tempel
't Gheen hy haer dede voor.
Een levendigh, etc.
Hy socht oock Judas sin
Hier mede te versachten;
en leerd' ons niet te min
Na suyverheyt te trachten,
Van suchten in 't bysonder,
Wanneer w' ons stellen aen
Sijn tafel vol van wonder,
Om 't Hemels-brood t' ontfaen.
Van suchten, etc.
Dit was voorwaer, dit was
't Welck hem sijn kleed deed schorten,
En tot soo vreemden wasch
Van voeten, water storten;
Hy wou ons doen bevroeden,
Wat voor een Sacrament
Sijn schapen soude voeden
In 't nieuwe Testament.
Hy wou, etc.
Gaet dan verdorde stock,
Gaet dan verdrooght Geneven,
Want op alsulcken brock
Past oock alsulcken leven.
| |
[pagina 128]
| |
Is 't dat ghy vint geraden
Het beste te vertre'en,
Ons kan geen spijs versaden
Als Christus vleesch alleen.
Is 't dat, etc.
Dit sal ons 't klaere woort
Des Heeren blijven stutten,
Soo vast, dat d' helsche poort,
Noch velt, noch tent, noch hutten
Van snoode Ketterijen
Met nieuw gevonden leer
Ons 't waer ghelooff verstrijen
Zal kunnen nimmermeer.
Van snoode, etc.
Des wy we'erom te vre'en
Zijn wel met grooter reden,
Te wasschen, en t' ontkleen,
En ons met sulcke zeden
Te cieren, als 't genoeghen
Vereyscht van 't Paradijs
En op de waerde voeghen
Van een soo lieven spijs.
Te cieren, etc.
|
|