Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker– Auteursrechtvrij
[pagina 62]
| |
[pagina 63]
| |
gureert.
Godt ende mensch met eene,
Onsen verlosser goet alleene
Wordt hier met ons ghemeene.
LAet ons met herten reene
Loven dat soete kindeken kleene,
Het brenght ons uyt den weene.
Ons is een kindt ghebooren,
Een Soon ghepresenteert,
Hy komt de Hel verstooren,
Als mensch ghefigureert.
Godt ende mensch met eene,
Onsen Verlosser goet alleene
| |
[pagina 64]
| |
Wordt hier met ons ghemeene.
Laet ons, etc.
Dies moghen wy wel eeren
De Maghet die hem droegh,
Den grooten Heer der Heeren,
Die haer niet en verwoegh:
Sy is, en anders geene,
Moeder en suyver Maeght alleene:
Godt is met haer ghemeene.
Laet ons, etc.
Groet alle vriendelijcke
De schoone suyver jeughd:
Men vond noyt haers ghelijcke,
Sy mach wel zijn verheughd,
Sy is, en anders geene,
Moeder en suyver Maeght alleene:
Godt is met haer ghemeene.
Laet ons, etc.
Ghe-eert so moet dan wesen
Nu en tot aller tijdt,
Die Moeder Godts ghepresen,
Al is 't de ketters spijt,
Sy is en anders geene,
Moeder en suyver Maeght alleene:
Godt is met haer ghemeene.
Laet ons, etc.
|
|