Het paradijs der geestelijke en kerkelijke lofzangen (onder pseudoniem Salomon Theodotus)
(1638)–Aegidius Haeffacker– AuteursrechtvrijOp de wijse: Dies est laetitiae in ortu, &c. pag. 44.
ALle die peys-dorstigh zijt,
Verheught nu u leven:
Want ons wort op desen tijdt
Een Prince ghegheven.
Een Prince ghenaden-rijck,
Die den vyandt vromelijck,
Sal met voeten treden:
En op-rechten Adams val,
Oock sijn volck verlossen al,
En brenghen in vreden.
Desen Prince hoogh befaemt,
Weerdigh t' exalteren,
Wort des hooghstens Soon genaemt,
Die oock sal regneren
In 't huys van Jacob eerbaer,
In der eeuwigheydt voorwaer.
| |
[pagina 61]
| |
Sal sijn Rijcke wesen:
Hy sal door den rooden vloedt
Van sijn heyligh dierbaer Bloedt
Ons' wonden genesen.
Looft hem dan met blijden sanck,
En met grooter eere:
Hoort hoe soet is dit gheklanck:
Glori' Godt den Heere
Zy in d' alderhooghsten throon,
Want den Soone Godts ydoon
Menscheyt heeft verkooren,
En is in den kouden nacht
(Soo 't was van 't begin voor-dacht)
Van een Maeght ghebooren.
Eer en danck moet dan ontfaen
't Kindt en sijne Moeder:
Die heeft sonder weedoms traen
Ghebaert ons Behoeder:
Sy is die wortel propijs
Van Jesse, dat schoone rijs,
Waer uyt is ghesproten
Die blomme die altijt bloeyt,
Wien 't bloeyen niet en vernoeyt,
Met liefd' overgoten.
|
|