Den lust-hof der Christelycke leeringhe

[p. 253]

Expostvlatio Iesv Christi, cum homine suapte sponte pereunte.

FOns cùm sim felicitatis,
Auctor omnis bonitatis,
Deus ipse; cur me gratis

Vermis homo despicit?

Dicite, Quid sit Mortales
Vani nimis, & carnales,
Quo ad riuos & canales

Mens, heu! vestra respicit?

Quidquid Orbis habet charum,
Admirandum, pulchrum, rarum;
Mihi comparatum parum,

Vel nil esse ducitur.

Quidquid gratum, vel decorum,
Quidquid vsquam est bonorum;
In me fonte plus eorum,

Quàm in cunctis cernitur.

Forma capit vos venusta?
Vel progenies verusta?
Trutinate lance iusta

Me quid sit illustrius?

Genitore Deo satus,
Matre virgine sum natus,
Rex pro vobis immolatus;

Quid me quaeso dulcius?

Sum voluptas sine felle,
Quouis dulcior sum melle;
Quid est hoc, quòd me rebelle

Temnit genus hominum?

Via sum; me nemo terit:⁺
Veritas; me nemo quaerit:
Vita sum; cur morte perit

Magna pars mortalium?

Amor sum; non amplectuntur:
Si dux ego; quin sequuntur?
Si lux; cur huc non vertuntur

Excoecata lumina?

+ Ioan. 14. 6.

[p. 254]

 

Deus sum; me quis adorat?

 

Summus Rex, me quis honorat?

 

Diues sum; nullus implorat

 

Cui sunt auri flumina.

 

 

 

O cor saxeum, quod dirae

 

Terror mortis impedire,

 

Sed nec vllus emollire

 

Amor vnquam potuit?

 

 

 

Benefactis respondere

 

Si leones, canes, ferae,

 

Aquilaeq́ue didicere;

 

Homo cur non diligit?

 

 

 

⁺Bos agnoscit possessorem,

 

Nouit asinus altorem,

 

Brutus homo Conditorem,

 

Nec nouit, nec redamat.

 

 

 

Cui totum me donaui,

 

Morte quem viuificaui,

 

Sanguineq́ue meo laui,

 

Hic de me nil cogitat.

 

 

 

Ecquid potui praestare,

 

Ampliúsve tibi dare?

 

Vltra quid desiderare⁺

 

Rogo posset quispiam?

 

 

 

Si vocaui? renuisti:⁺

 

Manum praebui? resisti:

 

Consulentem despexisti:

 

Dixisti; Non seruiam.⁺

 

 

 

Quamuis scelus istud feram,

 

Et vindictam sumam seram,

 

Pergis tamen, & hanc meram

 

Despicis clementiam.

 

 

 

Quòd si sponte vis peccare,

 

Et aeternùm te damnare;

 

Renitentem te saluare

 

Nec volo, nec potero.

 

 

 

Ergo si sic lubet peri,

 

Inuitum nolo tueri:

 

De me tamen noli queri

 

Nolens, si permisero.

+ Isaiae 1. 3.

+ Is. 5. 4.

+ Prou. 1. 24.

+ Ier. 2. 20.