Den lust-hof der Christelycke leeringhe

[p. 4]

[p. 5]

Iesvs Christvs als een tvvaelf-jarich kindt vermaent de godtvruchtighe Ionckheyd tot de Christelijcke Leeringhe.

Op de wijse:
Ie ne veux plus, ô vanité infame.

ICk Iesvs, die den Sone Godts almachtigh

Des Vaders wijsheydt ben,

Maria's vrucht, Godt ende mensch waerachtigh,

Kom' als een kindeken,

V jonghe jeughd

Leeren de deughd:

O Kinders fijn,

Ick sal u Meester zijn.

Komt al tot my, mijn' soete lieve kinders,

Reyn' zielkens, comt tot my.

Hoort mijn vermaen, o jonghe deughd-beminders,

Die mijn hert maecken bly:

Als ick jonck, maer

Was twaelf jaer,

Merckt dat ick saen

Te kercken ben ghegaen.

Ick ghingh gheschickt met mijn' beminde Moeder

Maria maghet schoon,

Ioseph gingh me mijns kindtsheyds voocht en voeder,

Ghelijck het was ghewoon:

Mijn eerste werck

Was inde kerck

Te sitten stil,

En doen mijns Vaders wil.

Sy ghinghen t'huys; ick bleef daer noch dry daghen,

Mijn' ouders ick vergat:

[p. 6]

 

Nu hoorden ick, nu dorst' ick oock wat vraghen,

 

Daer ick in't midden sat

 

Der Leeraers wijs':

 

Elck gaf my prijs,

 

Verwondert seer

 

Van mijne jonckheyds leer'.

 

 

 

Weest oock alsoo, mijn' Jonckheyd, heel manierigh

 

In't huys, en op de straet:

 

Voeght u tot Godt: stil, neerstich, en leer-ghierich

 

Ten Catechismus gaet;

 

V daer wel draeght,

 

Antwoordt, en vraeght,

 

V les' onthoudt,

 

D'onwetentheydt oock schoudt.

 

 

 

Den eersten bloem van uwe jonghe jaren,

 

Eer 'tquaet u werdt bekendt,

 

Schickt tot Godts dienst, en wijsheyd te vergaren;

 

Van joncks wel-doen ghewendt:

 

Want een goet kind

 

⁺Dat vroegh beghint,

 

Oock oud bewaert

 

Sijn deughdelijcken aerd.

 

 

 

Ick thoonden oock ghehoorsaemheyd mijn Ouders,

 

Daer ick nochtans was God.

 

Leert hier aen al', te wesen onderhouders

 

Van uw' Ouders ghebod:

 

Van mijn kindtsheyd

 

Ghehoorsaemheyd

 

O kinders leert;

 

Vw' Ouders mint, en eert.

 

 

 

Druckt my voorts uyt in alle goede wercken,

 

Leeft als reyn' enghelkens;

 

Datmen mijn' deughd magh uyt-ghebeelt bemercken

 

In soo veel Iesv-kens.

 

Wel aen dan, groeyt,

 

V neerstigh spoeyt

 

Ter saligheyd,

 

Die u, o kinders, is bereyd.

+ Prouerb. 22. 6.