Den lust-hof der Christelycke leeringhe
(1622)–Benedictus van Haeften–
Auteursrechtvrij
[Folio *2r]
| |
Aen den Doorluchtighsten, ende Eervveerdighsten Heere Iacobo Boonen, Artsbischop van Mechelen, Prelaet van Affligem.DOorluchtighste ende Eervveerdighste Heere: Naer dat Christus onsen Saligh maecker sijne heerlijcke in-komste in de stadt Ierusalem hadde ghedaen; soo heeft hy oock, als oppersten Bischop, de besittinghe der kercke, uyt welcke hy de koopers ende verkoopers verjaeghde, aenveert; al-waer hem de jonge kinderen, door Godts ingheven, de luck-salighe wellekom aenriepen, seggende: Hosanna den Sone van Dauid.Ga naar margenoot+ Dit hebben hen de Princen der Priesteren, ende Schriftgheleerden ghebelght, ende tot hem gheseydt: Hoordy wat dese segghen? VVaer op den Heere IESVS, aennemende de Voor-spraeck der kinderen, heeft gheantwoordt: Iae ick voorwaer. En hebdy noyt ghelesen; Wt den mondt der spraecke-loose kinderen, ende der suyghelingen, hebdyGa naar margenoot+ den lof volmaeckt? | |
[Folio *2v]
| |
Even gelijck heb ick oock, Eervveerdighste ende Door-luchtighste Heere tot uwer wel-verwachte, ende aenghenaeme inkomste, in u Arts-bischdom ende Kercke, de Christelijcke Ionckheyd versien met geestelijcke lof-sanghen, ende liedekens de CHRISTELYCKE LEERINGHE behelsende; op dat de selfde, van de kinderen uwer stadt ghesonghen wesende, eenighsins mochten verstrecken voor eene eerbiedige wellekom, die sy uwe D.E. zijn wenschende, in't aenvanghen van het opperste Priesterdom van dese landen: wel betrouwende dat de selfde gheene lofredens, ofte gesanghen (met wat op-gepronckte woorden de selfde souden mogen uyt-gestelt wesen) aengenaemer en behagelijcker zijn, dan die ghene, in welcke Godts, ende sijnder Heyligen lof verkondight; ofte de sielen naer Godts beeldt gheschapen, inde rechte CHRISTELYCKE LEERINGHE onderwesen werden. Dan soo ick vermoede, hier en sullender oock niet gebreken, die desen kinder-sangh sullen berispen, ende tegen strijden; als niet ten vollen op-getoyet naer de cierlijckheyd onser tale; ofte dat het onbetamelijck is, dat de kinderen de CHRISTELYCKE LEERINGHE al singende leeren; de welcke, wilde ick, dat de woorden vanden H. Ambrosius wel betrachten; Ga naar margenoot+die van de Arrianen aldus schrijft: Sy sien de kinderen den lof Christi singhen; om datter gheschreven staet: Uyt den mondt der spraecke-loose kinderkens, ende der suygelingen, hebdy den lof volmaeckt. Sy beschimpen dese jonghe jeughd, vol gheloofs; als sy segghen: Siet, wat roepen sy? maer Christus heeft hen verantwoordt: Ga naar margenoot+Is't dat dese swijghet, de steenen sullen roepen: dat is, die vromer zijn, sullen roepen: de Ionghelinghen sul- | |
[Folio *3r]
| |
len oock roepen, die vol-wassen sullen roepen, die ouden sullen roepen. Den heylighen Hieronymus leertGa naar margenoot+ dat-men de jonghe, noch stamelende, kinderen soude voor d'eerste woorden leeren Alleluia singhen. Andere moghen my met den vingher wijsen; ende ghelijck de Ioden tot Christum, alsoo oock aen uwe Hoogh-weerdigheyd seggen: Meester, straft uwen discipel, oft quantsuysGa naar margenoot+ niet wel en voeghden, dat een Oversten der Religieusen hem moeyde met Duytsche lof-sanghen voor de kinderen uyt te geven: daer nochtans de heylighste Oudt-vaders, ende Bischoppen der H. Kercke (op dat ick d'andere van onser Voor-ouders eeuwe achter late) hen niet ontsien en hebben lof-sanghen en geestelijcke veerskens te dichten; die wy noch lesen: als den heylighen Martelaer ende Bischop Cyprianus, Hilarius, Prosper, Gregorius Nazianzenus, Paulinus, Ambrosius, Rhabanus, allegader Bischoppen; den H. Petrus Damiani Cardinael, ende den H. Damasus Paus: die van niemandt hierom mispresen zijn. Iae dat meer is, den H. Gregorius den Grooten, draghende den sorghvuldigenGa naar margenoot+ last der gantscher Christenheyd, heeft niet alleen lof-sanghen gedicht; maer selve de kinderen den kerckelijcken sangh gheleert. Welcke voet-stappen van soo treffelijcke ende heylighe mannen, van verre soecken nae te volgen, wel behoorde sonder tegen-spraeck gheoorloft te wesen. Doch alsoo ick het verscheyden oordeel der berispers niet en kan ontgaen; soo bidde ic dat uwe D.E. ghelieve Christum uyt te beelden, ende als eenen schuts-heere onder den scherm-schildt van uwen doorluchtighen name, aen te nemen de beweeringhe van dit ongheslepen werck; 'twelck ick verre te kleyn, jae gheheel onweerdigh achte, om uwe D. Hoogh-weerdigheyd op te draghen. Dan ghelijck de kinderen van | |
[Folio *3v]
| |
Israël hen niet verstout souden hebben, onder de giften van goudt, silver, metael, ende kostelijcke sijde, oock geyten hayr Gode op te offeren, 't en waer hy dat selver Ga naar margenoot+hadde ghebeden: soo en soude ick oock, onder andere gheleerde mannen, die hunne gewichtige schriften uwe D.E. toe-schrijven, dese Liedekens (die ick, als verworpelingen, nu ettelijcke jaeren hadde in een hoecksken laeten schuylen) niet derren onder den naem van uwe D.E. het licht vergunnen, 't en vvaer de selve belieft hadde my daer toe dickvvils te vervvecken: bethoonende daer inne den goeden yver die uvve D.E. heeft, om de kinderen tot Christum te trecken. 'tWelck voorvvaer een op-recht merck-teecken is van eenen goeden Herder; vviens ampt toe-staet, niet alleen de schapen, maer oock de jonghe lammerkens te besorghen; gelijck van Christo, by den Prophete Isaias, voorseydtGa naar margenoot+ is: als eenen herder sal hy sijne kudde voeden: in sijnen arm sal hy de lammeren vergaderen, ende in sijnen schoot sal hyse op-heffen. 't Selfde heeft den Heere IESVS, lief-hebber van de op-rechte kindtsche onnooselheyd, soo volkomelijck volbracht, dat hy niet alleen qualijck nam, dat de Discipulen de kinderen vvilden beletten om Ga naar margenoot+tot hem te komen, segghende: Laet de kleyne kinderen tot my komen, ende en verbiedtse niet; want alsulcken behoort dat rijcke Godts toe: maer hy omhelsden oock die kinderkens; ende legghende sijne handen op hen-lieden, ghebenedijde hy die. In vvelcker voeghen vverden oock de gedoopte kinderen inde H. Kercke gevroomt, ('tvvelck ghemeenlijck naer den seven jaeren plagh te gheschieden) om door de kracht des heyligen Geests, die in't selve Sacrament ghegheven vverdt, den vollen vvasdom en sterckheyd in 'tgheloove te verkrijghen. | |
[Folio *4r]
| |
Het selfde sullen voortaen groote menichte door de oplegghinghe der handen van uvve D.E. genieten; den vvelcken ic vvensche tot voorder ondervvijs inde Christelijcke leeringhe, desen mijnen kleynen aerbeydt behulpigh mach wesen: Verhopende datse den glans ende luyster, die-se van den dichter niet en heeft, van de glinsterende stralen uwer D.E. (die als eene brandende ende lichtende keersse op den hooghsten kandelaer der Nederlandsche kercke door uwe grootdadige verdiensten van Godt ghestelt is) mach ontleenen. Ick achterlaete hier, met uwen goeden oorlof, de wijd-beroemde deughden van uwe D.E. naer de ghemeyne maniere, te beschrijuen; op dat ic niet en schijne de klaer-blinckende sonne, die yeghelijck genoechsaem siet, met het onkonstigh pinceel mijnder penne te willen af-malen: seer wel wetende, dat uwe D.E. voor ghenoegh is, dat Godt almachtigh (die naer de getuygenisse vanden Prophete Dauid, is een rasch-schrijuende schrijuer) de selfde terGa naar margenoot+ eeuwigher ghedachtenisse op-gheteeckent heeft in den boeck des leuens. Ontfanght dan, Doorluchtighste Heere, in desen LVST-HOF de eerste, ende alsoo noch rouwe ende onrijpe vruchten des landts, het welc den Heere my ghegeven heeft, welcke ick naer het gebodt Godts tot uwe D.E. als mijnen ouersten Priester ben dragende; opGa naar margenoot+ dat de selfde door uwe handen ghestelt zijnde voor den autaer des Heeren, ende door uwe salighe segen geheylight zijnde, met meerder profijt en voedsel der sielen, de jonckheyd van u Artsch-bisdom mogen uyt-ghedeelt werden. Geweerdight oock desen mijnen goeden wil voor my, ende mijne mede-broeders, Religieusen van dit klooster, ende uvver D.E. onderdanighe ondersaten, te ontfanghen tot eene kleyne bekentenisse van | |
[Folio *4v]
| |
de eerbiedinghe, dienst, ende gehoorsaemheyd, die wy uwe D.E. in't bysonder, als onsen Prelaet ende gheestelijcken Vader schuldigh zijn, ende altijdts uyt goeder herten begeeren te bethoonen: Godt daghelijcks biddende,Ga naar margenoot+ dat hy vermenighvuldighe het ghewas van de vruchten uwer rechtveerdigheyd; op dat ghy met verheughen komende,Ga naar margenoot+ ende brenghende de schooven der goeder verdienstelijcker wercken, als den Prince der herderen, ende den Bischop onserGa naar margenoot+ sielen sal veropenbaeren, van hem mooght ontfanghende onverdervelijcke kroone der eeuwigher glorie.
Gheschreven uyt het klooster van Affligem van de Orde van den H. BENEDICTUS, den vijf-en-twintichsten Ianuarii, 1622.
Vwer Doorluchtighste Eerweerdigheyds onderdanighe soon, ende dienaer:
F. BENEDICTUS VAN HAEFTEN. |
|