De Psalmen Dauids
(1583)–Willem van Haecht– Auteursrechtvrij1NIet ons, niet ons, O Eewighe Heer',
Maer uwen name gheeft doch de Eer'
| |
[pagina 32]
| |
Om v goetheyt vol trouwen.
Waer-om sullen segghen tot spot
De Heydenen: Waer is hunnen Got?
Dat moest ons al berouwen.
Onse Godt inden Hemel leeft:
Hy doet t'gheen daer hy lust toe heeft.
Daer gheender Goden ghemaect zijn
Door menschen, van Gout, Siluer fijn:
Gheen spraek' wt hunnen mont en gaet
Hun ooghen en sien vroech noch laet. Hal. Hal.
| |
2Sy hebben ooren, t'ghehoor hun faelt,
Gheenen reuck hunnen neus aen en haelt:
Hier aen sietment ghebreken.
Beyde hun handen grijpen niet aen,
Sy hebben voeten die niet en gaen,
Hun tonghen niet en spreken.
Hy is ooc soo die sulke maect,
End' die zijn hope daer op staect.
Maer Aaron end' Israel
End' alle die Godt vreesen wel
Die hopen opden Heere milt,
Want hy is hun hulp' ende schilt. Halel. Halel.
| |
3Godt ghedenct aen ons ghenadichlijck,
Hy sal ons seghenen eewichlijc
Met gauen niet om tellen:
T'huys Israels hy seghenen sal,
Insghelijcx het huys Aarons al,
Die t'gheloof' in hem stellen.
Hy sal daer toe seghenen meest
Dien die hem bemint ende vreest:
Sy zijn dan groot oft cleyn van daet,
| |
[pagina 33]
| |
De Heere sal een beter maet
Tot desen seghen voeghen fijn
Op v end' de kinderen dijn. Haleluia. Haleluia.
| |
4Ghy zijt die dien Godt den seghen gheeft,
Die Hemel end' aerde ghemaect heeft,
End' al wat daer is inne.
De Hemel is s'Heeren onderdaen,
Maer d'aerd' gaet s'menschen kinderen aen,
Die hun Godt gheeft met minne.
Die doot zijn en sullen v Heer'
Louen noch prijsen nimmermeer,
Noch de gheen' die onderwaerts gaet
Inder stilten na sijns selfs maet.
Maer tot Godts lof zijn wy bereyt
Nv ende in-der eewicheyt. Haleluia. Haleluia.
| |
5Godt den Vader van het hemelrijc,
Godt zijnen liuen Soon' dies-ghelijc,
Den Heyl'ghen Gheest daer neuen,
De machtighe Heere Zebaot,
Die ons helpt wt noot, druc anxt end' spot
Sy lof, end' prijs ghegheuen:
O Heylich beginsel end' eynt,
V hulpe niet van ons en weynt:
Doet ons gaen op v weghen vast'
Dat ons' Siel' niet en coem' in last.
Wie sulcx begheert tot alder stont
Die spreek': Amen wt s'herten gront.
Haleluia. Haleluia.
|
|