De Psalmen Dauids
(1583)–Willem van Haecht– Auteursrechtvrij1ONtfarmt v mijns, O Heere goet,
Na v groote barmherticheyt,
Wascht af al mijn misdaet met spoet.
Alle mijn sonden zijn my leyt,
Alleen voor v hebb' ick misdaen,
Sulx is ghe-
| |
[pagina 21]
| |
stadich teghen my:
T'quaet en can voor v niet bestaen,
Al ordeelt ghy my, recht blijft ghy.
| |
2Ic ben voort-brocht in sonden zwaer,
Sondich ontfonc mijn moeder my:
Ghy mint waerheyt, maect openbaer
T'heymelijc goet dijns wijsheyts vry.
Besprengt my doch met Isop, Heer',
Dat ic reyn werde: Wascht my fijn
Sneeu-wit, mijn gehoor wort bly zeer,
Mijn ghebeente sal vrolijc zijn.
| |
3Heer', en siet mijn sonden niet aen,
Doet af all' ongherechticheyt,
Ende maect reyn mijn herte saen,
Eenen Gheest nieu in my bereyt.
Verworpt my niet van v aensicht,
Vwen Gheest niet van my en weyndt,
De vreucht ws Heyls doch in my sticht,
Vwen Gheest in mijn Herte seyndt.
| |
4De boose dijnen wech ick wil
De Sondaers ooc leeren daer by,
Dat sy van boosheyt houden stil,
End' door v hun keeren tot dy.
Bescharmt my Heer' mijns Heyls een Godt,
Voor het ordeel, door t'Bloet bediet,
Dat mijn Tongh' condt mack' v Ghebodt,
Maect dat v door my Lof gheschiet.
| |
[pagina 22]
| |
5Gheenen offer ghy van my eescht,
Ic hadd' dien ooc ghegheuen v,
Soo neemt dan den ghebroken Gheest,
Een droef end' treurich herte nv,
Versmaet niet (Heer') het Offer dijn,
Doet wel in dijner goedicheyt,
Sions Berch, daer Christenen zijn,
Die offeren gherechticheyt.
|
|