De Psalmen Dauids

Den xiij. Psalm.

1

ACh God, hoe lang' my vergeet ghy
Byna tot aen t'voleynden?
Ach God, hoe langh' v aenghesicht bly
Sult ghy noch van my weynden?
Hoe langh' sal ic selfs raden my,
End' mijn siel benaut zijn daer by:
Dagh'lijcx beanxt mijn herte?

2

Hoe langh' heft hem mijn Viant noch?
Siet Godt, wilt my verhooren,
Wilt mijn Ooghen verlichten doch.
End' laet my dat orboren,

Dat ic niet en slaep inden doot,

Dat gheen quaet doe mijn viant groot,
Seggh', hy hebb' my verwonnen.

3

Viel ick in sonden, oft in leyt,
Mijn Viant soud' opspringhen,
Ick hoep' in v barmherticheyt,
Den Heere wil ic singhen:

In v heyl verheucht mijn hert' heel,

Die my begaeft met een goet deel,

[p. 7]

 

Sijnen naem wil ick prijsen.

4

Den Heere Godt van Hemelrijc
Lof end' eer' ic bewijse,
Ooc Godt den Sone diesghelijc,
Den Heyl'ghen Gheest ic prijse,

Sijn heerlijcheyt, barmherticheyt,

Almachticheyt end' heylicheyt
Sijn eewich, sonder eynde.