De Psalmen Dauids

Den cxlvix. Psalm.

Is een vermaninge datmen Godt voor zijn heylich Euangelium (door het welc hy den ellendigen helpt) dancken soude, ende dat de Christenen door het zweyrt (dat is Gods woort) de Afgoderije, valschen Godts-dienst keeren, weeren, ende t'volck recht onderwijsen souden.

Haleluia.

1

EEn niwe Liedt singhet den Heer':
Hem sal louen t'allen tijden
Sijn heylighe ghemeynte zeer.
Israel will' hem verblijden
Sijns Scheppers: Sions Kind'ren daer by
Die

[p. 388]

 

zijn ouer hunnen Coninck bly.

2

Sy sullen louen zijnen naem
In Dansen: Met Tamboerijnen
End' Harpen sullen sy lof-saem
Hem spelen t'allen termijnen.
Want den Heere zijn volck wel behaecht:
D'Arme hy heerlijck helpt ende draecht.

3

Bly sullen de Heylighen zijn,
End' op hun Bedde Godt prijsen.
Hunnen mont sal met bly aenschijn
Godts hoocheyt heerlijc bewijsen,
End' in zijn Handen elck hebben sal
Scherpe zweyrden, tot des Boosen val.

4

Dat sy Wraeck oeffenen end' doen
Ouer het Heydens gheslachte.
Te binden hun Coninghen coen
Met Ketenen, door Godts crachte:
End' alsoo oock hun Edelen snel
Onghenadelijck met banden fel.

5

Dat sy hun-liden doen het Recht,
Daer-van datter staet gheschreuen:
Sijn Heylighen van herten slecht,
End' alle die hun begheuen
Met ernst totten almoghenden Heer',
Sullen ooc hebben alsulcken Eer'. Haleluia.