De Psalmen Dauids

Den cxxxviij. Psalm.

Is een dancsegghinghe voor het heylich Euangelium, t'welc Godt tot den Heydenen laten comen, ende de arme

[p. 363]

Sondaers tot zijn genade geroepen heeft, ende dat hyse teghen de vianden des woorts beschudden wil.

1

IC danc van ganschen herten v,
Ic wil lofsinghen mede
V Heere voor de Goden nv.
In v Heylighe stede
Wil ic bidden aen,
End' v dancken gaen
Voor v trouw' end' goethede.

2

Want uwen naem hebt ghy ghemaect
Heerlijck in alle dinghen,
Het is alles zeer wel gheraect,
End' hebt laten volbringhen
Alsulcx door v Woort: // Dies moet voort end' voort
Vwen naem elc lof-singhen.

3

Als ick v aenroep, verhoort my,
Gheeft mijnder silen crachte.
Alle coninghen dancken dy
Op Aerden dach end' nachte,
Dat sy hooren wel // Dijnes monts beuel,
End' woort zeer groot van machte.

4

End' singhen op Godts weghen schoon,
Dat zeer groot sy zijn Eere.
Want Godt is hooch in zijnen Throon,

[p. 364]

 

End' op t'leech siet de Heere,

 

De stoute kent hy // Van verr', Ende sy

 

Sijn voor hem t'elcken keere.

5

Als ick wandel in teghenspoet,
Midden in ancxt end' lijden,
Soo verquict ghy heel mijn ghemoet,
Ouer den Torn' (t'dien tijden)
Van mijnen viant // Strect ghy wt v hant,
V hulp' comt my bevrijden.

6

De Heer' sal dies een eynd' ghewis
Om mijnen wille maken:
Heere dijn goetheyt eewich is,
En wilt doch om gheen saken
Verlaten het werck // Vwer handen sterck:
Maer wilt doch voor my waken.