De Psalmen Dauids

Den cxxviij. Psalm.

Is een leere, dat God sijn gebenedijdinghe, den ghenen die hem vreesen, gheuen wil.

1

VVel dien, die God den Heere vreest,
En-

[p. 347]

 

de gaet op zijn Wegen

 

Gheneert v alle minst' end' meest,

 

T'en arbeyt weest ghenegen

 

Vwer handen coen,

 

Ghy hebbet goet doen,

 

Salich zijt ghy bedegen.

2

V Huys-vrouw' sal wesen vruchtbaer,
Als den Wijn-stoc in t'groeyen
Ront-om uwen Huyse voorwaer:
V kind'ren (in t'op-voeyen)
Als tacxkens ghemeyn // Der Olijuen reyn
Om v tafel schoon Bloeyen.

3

Siet, soo wort gheseghent de Man,
Die daer vreest Godt den Heere.
De Heer' sal v (soo hy wel can)
Seghenen hooch tot Eere
Wt Sion: Dat ghy // Siet v leefdaegh' vry
T'heyl Ierusalems seere.

4

End' op-dat ghy moecht met-der daet
Altijt aenschouwen mede
Veel kints kinderen van v saet
De vrucht van uwen Lede:
Ende met voorspoet // Wt ghenaden goet,
Ouer Israel vrede.