De Psalmen Dauids

Den cxxiij. Psalm.

Is een gebet, dat Godt sijn Christenen (die hun inde werelt moeten laten verdrucken ende bespotten) vertroosten, ende den hooueyrdighen verstooten wille.

1

IC heff' tot v op (O Heere)
Mijn Ooghen met allen vlijt,
Ghy die sijt met grooter

[p. 340]

 

eere

 

Hooch inden Hemel altijt.

2

Soo eens knechts Oogh' met aenschouwen
Op zijns Heeren handen wacht.
Soo de Maerten op hun Vrouwen
Ooc heel vlijtich nemen acht.

3

Alsoo ons' Ooghen ghestadich
Wy ooc op den Heere slaen,
Tot dat hy ons word' ghenadich,
End' coem' ons in Noot by-staen.

4

Heer', wilt ons ghenadich wesen,
Doet ons doch barmherticheyt,
Wy worden gheheel mispresen,
Veel verachtingh' op ons leyt.

5

Onse Sile (Heer' eerweyrdich)
Is seer vol der stouten spot,
Ende der Menschen hooueyrdich
Verachtingh', O Heer', O Got.