De Psalmen Dauids

Den cviij. Psalm.

Is een dancsegghinghe, dat Godt soo barmhertich is ons zijn woort, ende den Regenten zijne gebenedijdinge, ende victorie teghen haren vianden gheeft.

1

GOdt, t'is my recht ernst: Ick wil singhen fijn,
Ende dichten, mijn eer ooc van gelijken.
Wel op psalter end' harpe, laet vreucht blijken.
Om te louen den naem des Heeren mijn
Wil ic vroech op zijn.

2

Onder t'volc wil ic v dancken voort-aen,
Byden liden v louen vroech end' spade.
Soo wijt den Hemel, is reyct v ghenade,
End' v waerheyt, soo wijt als Son end' Maen,

End' de Wolken gaen.

[p. 298]

3

Verheft (O Godt) ouer den Hemel dy,
Ende dijn eere bouen alle Landen.
Op dat v vrinden los werden van schanden:
Helpt met v Rechte-hant, staet ons doch by,

Ende verhoort my.

4

God spreect in zijn heylichdom met welgeual,
Dies ben ic gansch vrolijc in zijnen name:
Ende wil Sichem deylen heel bequame,
Daerenbouen ic ooc af-meten sal

Van Suchot het dal.

5

Gilead end' Manasse mijne zijn,
Ende daer toe is Ephraims gheslachte
Ganschelijc van mijnen hoofde de machte,
Bouen dien Iuda met all' zijn bewijn

Is de Prince mijn.

6

Moab ic gansch'lijc niet en achte meer
Dan mijnen wastob? Ende daer-beneffen
Wil ic ouer Edom mijn schoenen heffen,
End' ouer de Philisteen (met eer')

Wil ic iuychen zeer.

7

Wie wil in een vaste stadt met der daet
My voeren? Wie sal my in Edom leyden?
Sult ghijt niet doen God? Ghy, di sonder beyden
Ons verstoot, End' met ons heyr niet wt gaet,

Noch ons by en staet.

8

Heere, doet ons doch bystant inder noot:
Want s'menschen hulpe wort onnut beuonden,
Met den Heer' willen wy tot allen stonden
Daden doen. Hy sal ons vianden groot

Ouertreden bloot.