De Psalmen Dauids

Den lxxxix. Psalm.

Is een prophetije van Christo, ende zijn Rijc, ooc hoe het selue vande Ketters, ende den Turc sal verwoest worden, daerom bidt Dauid, dat Godt sulx in tijts keeren wilde, andersins moesten alle menschen verderuen.

1

Ick wil singhen van Godts ghenade
Eewich, end' zijn waerheyt met mijnen mont
Voort en voort cont doen vroech en spade.
End' seggh' alsoo: Datter ter rechter stont
Een eewighe genaed' opgaen sal,
Ghy sult trouwelijc dijn waerheyt al
Inden hemel houwen

[p. 243]

 

na orboren.

 

Ic hebbe ghemaect een verbont goet

 

Met alle mijn wtuercoren vroet:

 

Ick hebb' Dauid mijnen knecht gesworen.

2

Ic wil eewich Saet bereyden dy,
End' uwen Stoel voort ende voort bouwen. Sela.
Ende de Hemelen sullen vry
Prijsen v wonderen, Godt vol trouwen:

End' ooc inde ghemeynte planteyt

Der Heylighen (Heer') dijne waerheyt.
Want wie mach inde Wolken den Heere

Ghelijc worden? End' den Heere groot

Onder der Goden kinderen bloot
Connen ghelijc wesen immermeere?

3

Inde Vergaderinghe ghewis
Der heylighen is de Heer' zeer machtich,
Wonderlijc hy ouer allen is
Die daer zijn rontom desen Godt crachtich.

Heer' Godt Zebaoth, wie is als ghy,

Een machtich Godt, end' heerlijc daer by?
Dijn waerheyt is v rontom' end' neffen.

Ghy hebt Heerschappije soo ghy wilt

Ouer de sture Zee, end' ghy stilt

[p. 244]

 

Hare baren, als sy hun opheffen.

4

Ghy doott Rahab, ghy verstroyt (tot last)
Met dijnen stercken Arm v vianden.
Hemel end' Aerd' is v, ghy hebt vast
Ghefondeert (door de cracht uwer handen)

Den Aertbodem, end' wat daer is in.

Noorden end' Zuyden hebt ghy niet min
Gheschapen ende ghemaect bequame:

Thabor end' Harmon zijn verblijt,

Sy iuychen zeer end' maken iolijt
(O Heer') in uwen Heylighen name.

5

Ghy hebt eenen gheweldighen Arm,
Sterc is v hant, end' v Rechte hooghe.
Gherechticheyt ghericht (tot bescharm)
Is dijns Stoels beuestingh', in t'vertooghe:

Ghenaed' ende waerheyt zijn voorwaer

Altijt voor dijnen aensichte claer.
Wel dien volke, het welke met eeren

Hem verheughen ende iuychen can.

Heere, sy sullen in t'Licht voort-an
Dijns aensichts wandelen end' verkeeren.

6

Sy sullen daghelijcx vrolijc zijn
Ouer dijnen Naem, End' heerlijc wesen
(Heer') in dijner gherechticheyt fijn:
Want huns machts zijt ghy den roem gepresen:

End' door uwe ghenade sult ghy

Heer', onsen Hoorne verhooghen vry.
Want de Heer' is onse schilt behoedich,

De welk' ons bewaert in nooden wel,

End' de heylighe van Israel
Is onse Coninc sterc end' hoochmoedich.

[p. 245]

7

Op dat-mael soo spraect ghy in t'ghesicht
Tot uwen heylighen, End' seyt (Heere)
Ic hebb' een Helt verwect (heel verlicht)
Die helpen sal: Ic hebb' verhoocht zeere

Wt den volk' een wtuercorne recht.

Ic hebb' vonden Dauid mijnen knecht:
Ic hebb' hem ghesalft in eeren machtich

Met mijn Olie, die heylich is.

Mijn handt sal hem behouden ghewis,
End' mijnen arm sal hem sterken crachtich.

8

Hem ouerweldighen sullen niet
De vianden, d'ongherechte mede
En sullen hem ooc niet dempen, siet.
Maer ic wil haestelijc in waerhede

Sijn we'erparty voor hem henen slaen:

Die hem haten wil ic plaghen saen.
Maer mijn waerheyt ende mijn ghenade

Sal by hem zijn, End' blijuen lofsaem:

Sijnen Horen sal in mijnen naem
Verheuen worden vroech ende spade.

9

Ick wil zijn handt in d'Zee setten wijt,
Sijn Rechte-hant inde Wat'ren moedich.
Hy sal my noemen alsoo: Ghy zijt
Mijn vader, Got, troost, die my helpt spoedich.

Ic wil t'eenen eersten Soon' bemint

Hem maken, de hoochste diemen vint,
Ouer de Coninghen op der Eyrden.

Ic wil hem ooc houden eewelijc

Mijne ghenade sonder beswijc,
Mijn verbont sal vast binnen in weyrden.

10

Ic wil hem Eewelijc gheuen Saet

[p. 246]

 

End' zijnen stoel soo langhe behouwen,

 

Als den Hemel duret ofte staet.

 

Maer soo zijn kinderen in ontrouwen

 

Mijne Wet verlaten openbaer,

 

End' niet wand'len in mijn Rechten claer:

 

Soo sy ontheylighen heel versmadich

 

Mijn ordonantien gansch oprecht,

 

End' mijn gheboden verachten slecht,

 

De selue niet houdende ghestadich.

11

Soo wil ic dan hunne sonden quaet,
Haestelijc besoeken met der roeden,
End' met plaghen alle hun misdaet.
Maer ic en wil niet (door onbehoeden)

Mijn ghenaed' van hem af-weynden saen,

End' mijn waerheyt niet doen falen gaen.
Ic en wil mijn verbont t'gheender stonde,

Gheensins ontheylighen in oneer',

Noch ooc veranderen nimmermeer
All' wat gegaen is wt mijnen monde.

12

Ic hebb' eens by mijn Heylicheyt, siet,
Op eenen tijt vastelijc ghesworen:
Ic en wil Dauidt gansch lighen niet.
Sijn saet dat sal eewich zijn vercoren,

Ende zijnen stoel voor my zijn sal

Ghelijc de Sonne vry ouer al.
Als de Mane sal hy eewelijke

Gheheel sekerlijc behouden zijn:

Als ghetuyghen inde wolken fijn
Sal hy ghewisse zijn van ghelijke. Sela.

13

Maer nv verstoot ende verworpt ghy,
End' tor'nt met uwen ghesalfden zeere.

[p. 247]

 

Ghy verstoort t'verbont ws knechs daer by,

 

End' zijn Croon tredt ghy aen d'Aerde, Heere.

 

Ghy breect all' zijn muren met der daet,

 

End' zijn Vesten ghy verscheuren laet.

 

Hem beroouen, Heer' (tot zijns besuren)

 

Alle de ghene die voor-by gaen,

 

End' hy is ooc gheworden voort-aen

 

Eenen spot allen zijnen naburen.

14

Sijnder we'erspannighen Rechte-hant
Verhoocht ghy, end' verheucht zijn Vianden.
Ooc hebt ghy zijns Sweyrts cracht abondant
Heel wech ghenomen tot zijnder schanden,

End' laet hem niet winnen inden Strijt.

Sijn reynicheyt verstoort ghy subijt,
Ende ghy worpt zijnen stoel ter eyrden.

Darenbouen vercort ghy den tijt

Sijnder Ieucht tot smaet end' groot verwijt:
End' bedect hem met hoon in onweyrden. Sela.

15

Heere, hoe langhe wilt ghy v hier
Verbergheu, end' v grimmicheyt laten
Soo crachtich bernen, ghelijc het vier?
Denct hoe cort mijn leuen is van maten:

Waerom wilt ghy alle menschen broos

Om niet gheschapen hebben altoos,
Waer is yemant die leeft, die can mellen,

Dat hy niet en siet noch en aenschout

In zijn leuen den doot menichvout?
Die zijn siel' loss' wt de hant der Hellen.

16

Waer is v voorleden ghenaed' doch,
Die ghy Dauid swoert in v waerhede?
Ghedenct Heer' aende versmaetheyt (Och)

[p. 248]

 

All' dijner knechten, Die ic draegh' mede

 

Vol alder smerten in mijnen schoot,

 

Van alle soo vele Volken groot.

 

Daermed' v Heer' dijn Vianden scheynden,

 

Daermede sy scheynden openbaer

 

Dijns ghesalfden voet-stappen voorwaer:

 

Lof sy Godt eewichlijc, sonder eynden.