De Psalmen Dauids

Den lxxxvij. Psalm.

Is een prophecije van het rijc Christi, het welc tot Sion beghinnen moeste, ende door de geheele werelt, in alle spraken soude wtghebreyt worden.

1

VAst op de heylighe Berghen is sy
Ghefondeert: De Heer' bemint in eeren
Bouen alle Iacobs wooninghen vry
De poorten Sions schoon:
Veel heerlijc dincx ydoon
Wort gheprect in v, ghy stadt des Heeren.

2

Rahab ende Babel ick laten wil
Prediken, dat sy (als d'Wtuercoren)

[p. 239]

 

My wel sullen kennen sonder gheschil.

 

De Philisteen, siet // End' Tyriers min niet,

 

Met den Mooren, worden daer gheboren.

3

Men sal te Syon segghen openbaer:
Dat alderley liden van gheslachte
Daerinne gheboren worden voorwaer,
Ende dat hy lofsaem // D' alderhoochste bequaem,
Hun bouwe door zijnder handen crachte.

4

In alle sprack' Godt preken laten sal,
Dat dier som' ooc daer gheboren werden. Sela.
Ende de Sanghers sullen singhen al
In v menigherley // Ghelijc aen eenen Rey,
D'een om den anderen, met volherden.