De Psalmen Dauids

Den lxxx. Psalm.

Is een ghebet voor de Christelijke Kercke, ende teghen hare vyanden.

1

GHy Herder van Israel hoort,
Ghy die Ioseph hoedt ghelijc de Schapen:
Verschijnt, ghy die sidt onuerstoort
Bouen Cherubim. Comt met v Wapen,
Verwect doch v gewelt, ghy die daer sijt
Voor

[p. 224]

 

Ephraim end' Beniamin altijt,

 

Ooc voor Manasse mede,

 

End' comt helpt ons in vrede.

2

Godt troost ons, end' laet lichten claer
V aensicht, soo sullen wy ghenesen.
Heere Godt Zebaoth voorwaer,
Hoe langhe wilt ghy noch vergramt wesen,

Ende tornen ouer dijns volcx ghebet?

Ghy gheeftse tranen-broot tot een banket,
End' hebt hun groote maten
Tranen tot dranc ghelaten.

3

Ons tot een ghekijf stellet ghy
Allen onsen Naburen met schanden,
Daer-en-bouen soo spotten vry
Onser (O Heer') all' onse vyanden.

Godt Zebaoth troostet ons metter daet:

V lieflijc aensicht doch lichten laet,
Heer', soo sullen wy wesen
Seer haestelijc ghenesen.

4

Wt Egypten (door uwe Hant)
Hebt ghy eenen Wijnstoc ghehaelt Heere,
End' ghy hebt den seluen gheplant,
Ooc de Heydenen verdreuen seere.

Ghy hebt voor hem ghemaect de baen,

End' hebt hem laten inwortelen saen,
Dat hy het Lant voorspoedich

[p. 225]

 

Heeft vervult oueruloedich.

5

De Berghen die zijn heel bedect
Met zijnder schaden, daer beneuen
Sijn zijne ranken wtghestrect
Ouer de Ced'ren Godts, hooch verheuen.

Ghy hebt zijnen wasdom wijt wtghebreyt

Tot aende Zee, End' ghy hebt wtghespreyt
Sijn scheuten zeer weldadich,
Tot aen t'water ghestadich.

6

Waeromme hebt ghy dan tot smaet
Sijnen Thuyn ghebroken heel in stucken,
Dat alle wat daer voorby gaet
Hem gansch verscheurt met crachtich verdrucken.

De wilde Swijnen hebben hem door-vroet,

Ende de wilde diren met hoochmoet
Hebben hem ooc versmadich
Verdoruen onghenadich.

7

Heere Zebaoth, keert v doch,
Schout vanden Hemel, end' siet aen claerlijc
Ende besoect desen Wijnstoc noch.
Houdt hem ooc in bouwinghe bewaerlijc,

Den welken dijne gheweldighe hant

Heeft seluer weldadelijken gheplant:
Die ghy tot ws orboren
V heel vast hebt vercoren.

8

Goedighe Godt, daerinne siet,
Scheldet, ende wiltse doch vertorden,
Dat des bernens met sulc verdriet
Ende scheurens een eynde mach worden.

Wilt beschutten t'Volc der rechter-hant dijn,

Door v selfs hant, ende de liden zijn

[p. 226]

 

Die ghy v vast hebt (Heere)

 

Vercoren, t'uwer eere.

9

Soo en willen wy niet van ou
Eenichsins wijken, noch v begheuen:
Laet ons leuen, O Heer' ghetrou,
Soo willen wy uwen Naem verheuen

Aenroepen, end' prijsen, soot wel behoort.

Heer' Godt Zebaoth, troost ons rechtevoort,
Laet v Aensicht ghepresen
Lichten, wy zijn ghenesen.