De Psalmen Dauids

Den lxxix. Psalm.

Is een ghebet voor de Christelijke Kercke/ datse Godt voor de vyanden beschudden, onderhouden, de sonden vergheuen ende door de vyanden hun niet castijen en wille.

1

O Heere de Heydenen zijn
In uwer

[p. 221]

 

Eruen gheuallen,

 

End' den heylighen Tempel dijn

 

Seer verontreynicht in allen,

 

Ierusalem de Stede,

 

Die hebben sy ooc gansch gescheynt,

 

Ia die in steen-hoopen vercleynt,

 

Heel verwoest gemaect mede.

2

Van uwen knechten hebben sy
De Lichamen (in Oneere)
Ghegheuen te verslinden vry
Den Voghelen des lochts, Heere:

Ende (tot smaet end' schande)

Hebben sy ghegheuen met spoet
Het vleesch uwer heylighen goet
Den diren inden lande.

3

Sy hebben bloet ghestort voorwaer
Ront-om Ierusalem smadich
Als water, End' nimant was daer

[p. 222]

 

Die de self' begroef handadich.

 

Wy zijn onsen naburen

 

Gheworden een versmaetheyt boos,

 

Van hun die om ons zijn altoos

 

Wy spot end' schimp verduren.

4

Heer', hoe langh' wilt ghy soo heel hier
Vertoornen? End' laten branden
Dijnen yuer ghelijc het vier?
Schut v grimmicheyt (tot schanden)

Op de Heydenen crachtich,

Die v niet en kennen lofsaem,
Op-de Rijken die uwen Naem
Niet aenroepen warachtich.

5

Want sy hebben opgheten bloot
Iacob, zijn huys verwoest seere.
Onser voorleden misdaet groot
En wilt niet ghedencken meere,

Met hulp' wilt ons omgorden,

Haestelijc onser ontfermt v,
Want wy zijn heel vermindert nv,
End' seer dunne gheworden.

6

Helpt ghy ons Godt ons helper goet,
Om den wille dijns Naems eere:
Verlost ons ras, ons doch behoet,
Ende vergheeft ons (O Heere

Om ws Naem will') ons' sonden.

Waerom laet ghy segghen (tot spot)
De Heydenen: Waer is hun Godt?
Waer wort hy nv beuonden?

7

Laet voor ons ooghen condich zijn
Onder de Heyd'nen de wrake

[p. 223]

 

Vant ghestort bloet der Knechten dijn.

 

Laet der Gheuanghenen sake

 

End' t'suchten (sonder hind'ren)

 

Comen tot v, in dijn bescharm:

 

O Godt, na uwen grooten arm,

 

Behouwet des doots Kind'ren.

8

End' verghelt ons Naburen quaet
In hunnen Schoot seuen-vuldich
Den smaet, daermed' sy vroech end' laet
V ghescheynt hebben onschuldich.

Maer wy van uwer weyden

Schapen end' v volck dancken dy
Eewichlijck: End' uwen roem wy
Voort ende voort verbreyden.