De Psalmen Dauids

Den lxxvi. Psalm.

Is een ghebet dat Godt zijn Kercke (daer zijn Woort, ende den rechten Godtsdienst in is) ghenadelijc beschudden, ende hare vianden te niete doen wille.

1

GOdt is in Iuda wel
Bekent, in Israel
Is heerlijck zijnen Name.
Te Salem is zijn tent',
Sijn wooningh' excel-

[p. 208]

 

lent

 

Is te Syon bequame.

2

Aldaer breect hy met vlijt
Pijlen, Schilt, Sweyrt end' Strijt. Sela.
Ghy zijt heerlijker, Heere,
End' machtigher voorwaer,
Dan de Roof-berghen daer
Veruult met boosheyt seere.

3

De stoute metter spoet,
Gansch berooft worden moet,
End' ontslapen met schanden,
End' alle Crijghers ras
Die moeten op dit pas
Laten sinken de Handen.

4

Van v schelden, O Godt
Iacobs, sinken (tot spot)
In t'slaep beyd' Ros end' Waghen:
Verschrickelijc zijt ghy,
Wie can voor v staen vry,
Als ghy v gram wilt draghen?

5

Wanneer ghy hooren laet
Het Oordeel met der daet
Vanden Hemel verheuen,
Soo verschrict ganschelijc
Voor v Heer' het aertrijc,
End' wort stille daer neuen.

6

Wanneer hem Godt de Heer'
Op maect in sijnder eer',
Om te richten in weyrden,

[p. 209]

 

Op dat hy breet end' wijt

 

Helpe sonder respijt

 

All' d'Ellendigh' op eyrden. Sela.

7

Wanneer dat Menschen teer
Teghen v woeden seer,
Als-dan leght ghy Eer' inne,
End' als sy noch daer by
Meer woeden, soo zijt ghy
Gherustet met te minne.

8

Belouet, ende hout
Den Heere (menichvout)
Vwen Godt sonder swijken,
All' die ront-om hem zijt
Brengt gheschencken altijt
Den seer verschrickelijken.

9

Die den Vorsten onvroet
Gheheel beneemt den moet
End' altijt (met verthoonen)
Verschrickelijc hy is
Den Coninghen ghewis,
Die op-der aerden woonen.