De Psalmen Dauids

Den lxvij. Psalm.

Is een gebet ende dancsegghinge dat Godt zijn woort onder houden, ende dit tijtelijc leuen segenen wille.

1

GOdt wil ons doch ghenadich zijn,
End' zijnen seghen gheuen,
Hy laet' ons lichten zijn Aenschijn.
Op dat wy in dit leuen
Altijt bekennen

[p. 179]

 

zijnen pat,

 

Ooc gheheel ouervloedich

 

Sijn Heyl (alder ghenaden schat)

 

Onder de Heyd'nen spoedich,

 

End' van herten vrymoedich.

2

Godt het dancken end' louen dy
Op aerden alle Volken,
V danct het volc, end' het is bly
Onder des Hemels Wolken.

Hun verheughen de Volken zeer,

End' iuychen daerbeneuen,
Dat ghy recht richt de liden, Heer',
End' dat ghy Godt verheuen
Regeert t'volc sonder sneuen. Sela.

3

V dancken de volken met vlijt:
All' tvolc danct v aendachtich.
Het landt gheeft vrucht tot zijnder tijt,
Door t'werc van Godt almachtich:

Het seghen' ons Godt, onse Godt,

Ons zeghen' Godt vol machten,
End' hem vreese (na zijn Ghebodt)
All' des Werelts gheslachten,
Met alle hunne crachten.