De Psalmen Dauids

Den lij. Psalm.

Is een leere ende vertroostinge tegen de rijke ende machtige Tyrannen, die de ellendige verdrucken, ooc dat men op Godts

[p. 145]

Oordeel wachten, ende ons met sijn verlossinghe troosten soude.

1

VVat pochtend' roemt ghy dan Tyran,
Als dat ghy doen cont schade?
Soo doch Gods goetheyt helpen can,
Daeg'lijx duert zijn ghenade.
V tonge staet na schaed' altijt,
End' als een scherp scheermes sy snijt
Met leugens vroech end' spade.

2

Ghy spreect liuer het quaet in als
Dan het goede vol vreden:
Ooc veel liuer het Boos' end' t'vals,
Dan t'recht vol goeder seden. Sela.
All' het arch brengt ghy gheerne by,
Wat tot verderuen dient spreect ghy.
Met v tongh' vol valscheden.

3

Dus sal v Godt verstooren ooc,
End' slaen gheheel in stucken,
Ia, v doen vergaen als den Rooc,

[p. 146]

 

End' wt der Hutten rucken,

 

Wt t'lant der leuendigher slaen,

 

End' v met cracht wt-roeyen saen:

 

Het sal v heel mislucken.

4

D Gherechtighe sullent claer
Sien, Oock hun vreesen seere,
End' zijns lachen: Siet, dees' voorwaer
Nam niet tot troost den Heere:
Maer heel op zijnen Rijcdom bloot
Verliet hy hem, end' schade groot
Dede hy met onneere.

5

Maer ick (sonder eenich abuys)
Sal bestaen ende blijuen
Onbewechelijc in Godts Huys,
Als een boom van Olijuen,
Die groen is: Ic verlate my
Eewelijc op Godts goetheyt vry:
Wie can my dan verdrijuen?

6

Eewelijc danck' ic v lofsaem,
Want ghy cunt het wel maken,
End' wil verbeyden uwen Naem,
Dat ic v deucht mocht smaken,
Want v Heylighen (Heere goet)
Hebben daer aen vreucht ende moet:
Dat doet hun wel gheraken. 1. Gloria.