De Psalmen Dauids

Den l. Psalm.

Is een prophetije dat Godt zijn Euangelium tot Sion ende doer de geheele werelt sal laten hooren ooc dat de Ioden het selue aennemen ende hunnen Moysischen Godtsdienst sullen laten varen ouermits datmen Godt niet met Ossen te dooden, maer wel met louen dancken ende aen te roepen, diende hoe wel alsulx nimant ghedoen en can, oft hy en heeft te voren het Euangelium van herten aenghenomen.

1

GOd de Heer' de machtige sprect,
End' roept de werelt in t'lange,
De Heere dien niet en gebrect
Roept vander Sonnen opganghe
Totten on-

[p. 139]

 

derganc onuerdwijnt.

 

De glants Gods wt Sion verschijnt.

 

Een schoon licht groot van verlanghe.

2

Onse Godt comt, hy en zwijght niet:
Verslindende vier is gaende
Voor hem henen, Om hem men siet
Een groot on-weder opstaende.
Hy roept Hemel, d'Aerde met een
Om t'ordeelen zijn volc ghemeen:
Tot het welke hy elc maende.

3

Vergaert mijn volc, die mijn verbondt
Meer achten dan offerhande.
De Hemelen tot alder stondt
Die sullen in elken Lande
Sijn gherechticheyt maken condt:
Want Godt is richter: Sijnen mondt
Spreect de waerheyt met verstande. Sela.

4

Hoort mijn volck, laet my spreken wel:
Mijn ghetuygh'niss' wilt aenveyrden:
Ic Godt, ben dijn Godt, Israel.
V offrand' houd'ic in weyrden,
Vwe Brant-offeren die ghy
Doet, die zijn doch altoos voor my:
Ick ben daer by op Eyrden.

5

Van uwen Huys' ic niet en wil
Verren noch bocken wt stallen.

[p. 140]

 

Want alle diren (wilt oft stil)

 

Des woudts, die zijn mijn, end' allen

 

Het vee op de berghen (siet aen)

 

Al waerse by duysenden gaen:

 

Hoe can my v ghift beuallen?

6

Ick kenn' de Vogh'len cleyn end' groot,
All' t'ghedierte (niet om tellen)
Is mijn. Al hadd' ick honghers noot,
Soo en wild' ic v niet quellen:
Want den aert-bodem end' t'ghewin
Is all' mijn, end' wat daer is in:
Wat canmen my dan voorstellen?

7

Meynt ghy ooc dat ic Ossen-vleesch
Eten wil, t'Bocken bloet drincken?
Offert Godt danck, t'is zijnen eesch,
End' den Hoochsten met bedincken
V beloften betaelt. Roept vry
Tot my in noot, soo sal ic dy
Helpen: Ghy sult my prijs schincken.

8

Maer tot den godloosen spreect Godt,
Wat meldet ghy onbedachtich
Mijn rechten ende mijn ghebodt,
Ende neemt gansch onwarachtich
In uwen mont mijn verbont noch?
Soo ghy haer de castijding' doch,
End' verworpt mijn woorden crachtich.

9

Wanneer ghy eenen dief beuint,
Soo loopt ghy vry sonder mijden
Met hem, Ende ghy zijt ghesint
Tot ouerspel t'allen tijden.
T'quaet laet ghy spreken uwen mondt,

[p. 141]

 

V tongh' drijft valscheyt t'alder stondt,

 

Ghy stelt de deucht heel op zijden.

10

Ghy sit end' spreect v broeder aen,
V-seluen wilt ghy verhooghen,
Ws moeders Soon' blammeert ghy saen.
Dat doet ghy met mijn ghedooghen,
Soo meynt ghy ick sal zijn als ghy:
Maer ick wil v straffen daer by,
End' settent onder v ooghen.

11

Ghy die Godts vergheet, dit doch siet,
Dat ic niet eens tot oneere
V heel wech en ruck' in t'verdriet,
End' gheen verlosser sy meere.
Wie dancoffert, die prijst my wel,
End' daer is de wech end' t'beuel:
Dat ick wijs' t'Heyl vanden Heere.