De Psalmen Dauids

Den xxxiiij. Psalm.

Is een dancsegghinghe voor de geestelijke gauen, dat God de zijne verhoort, helpt, vertroost ende in allen nooden beschermt.

1

ICk wil den Heer' louen altijt:
Altoos in mijnen monde
Sal zijnen lof zijn breet end' wijt.
Mijn siel' sal t'elker stonde
Haer heel beroemen vanden Heer':
Soo dat het d' Arme hooren,
Oock alle d'Ellendighe teer,
End' sy in Godt vercoren
Sullen dan vreucht orboren.

[p. 93]

2

Prijst doch met my den Heere // goet,
Laet ons t'samen verhooghen
Sijnen Naem: Hem doch eere // doet,
Sijnen lof wilt ghedooghen.

Doen ick met ernst den Heere socht,

Hy my alsdoen antwoorde,
Wt all' mijn vrees' hy my doen brocht:
Van all' t'welc my verstoorde
Holp hy my met accoorde.

3

Die hem aensien, end' onbeschaemt
Aenloopen met betrouwen:
Dier aensicht is by Godt besaemt,
Het wort door hem behouwen.

Doen dees' ellendighe met vlijt

Riep tot den Heer' almachtich,
Hoorde hijt: End' holp hem altijt
Wt zijnen noot warachtich,
End' hy was zijns indachtich.

4

S'Heeren Enghel hem leghert, siet,
Om hun die na hem vraghen,
Ende hy helpts' wt hun verdriet.
Smaeckt, siet sonder vertraghen

Hoe vrindelijck dat de Heer' is:

Wel dien, die daer ghestadich
Op hem betrout, end' blijft ghewis
Byden Heer', onuersadich:
Dien is hy heel ghenadich.

5

Ghy zijne Heylighen Godt vreest:
Want hun sal met ghebreken,
Welke hem vreesen aldermeest
Noot-druftich end' versteken

[p. 94]

 

Moeten alle de Rijke zijn,

 

Ia, altijt hongher lijden.

 

Maer die den Heere soeken fijn,

 

Die sullen t'allen tijden

 

Met veel goets hun verblijden.

6

Comt herwaerts ghy kinderen // all
Hoort doch na mijn verclaren:
Godts vrees' sonder hinderen // sal
Ick v all' openbaren,

End' v die leeren metter spoet:

Wie isser die doet vraghen
Begherich na een leuen goet?
Welck' zijnt, die goede daghen
Gheerne hadden end' saghen?

7

Voor de boosheyt v welbehoet,
Van t'boos' bewaert v tonghen:
Hout v lippen end' v ghemoet
Van t'quaet-spreken bedwonghen.

Laet af van t'boos', End' t'goede doet:

Soect end' na-iaecht den vrede.
Godts oogh' siet den gherechten vroet:
Sijn Oor' merct in waerhede
Op all' hun crijsschen mede.

8

Maer het aensicht des Heeren staet
Op de boos' van ghemoede:
Dat hy hun ghedachteniss' quaet
Vander aerden wt-roede.

Als de rechtveyrdighe benoot

Roepen tot Godt den Heere,
Soo hooret hy: End' maectse groot,
Hy helpt se t'elken keere

[p. 95]

 

Wt noot, end' troost-se zeere.

9

De Heer', sonder vertsaghen // is
Byde ghebroken Herten:
Hy helpt hem die verslaghen // is
In zijn ghemoet, vol smerten.

De Gherechte veel lijden moet,

End' hy comt in veel Weenen:
Maer Godt hem van dien all' behoet,
Hy bewaert all' zijn Beenen
Voor t'breken, end' t'vercleenen.

10

D'ongh'luc sal den Godloosen bloot
Met den doot heel vervullen:
Die den Gherechten met aenstoot
Haten, voorwaer die sullen

Schult hebben, ia, leet ende rou,

Godt verlost den ghesonden:
De siel' zijnder knechten ghetrou:
Die betrout t'aller stonden
Wort onschuldich beuonden.